________________
श्रीसुख विपाक-सूत्रम्
१२५
जियसत्तू राया धम्मवीरिए अणगारे पाडलाभिए जाव सिद्धे || नवमं अज्झयणं समत्तं ॥ ९ ॥
जति णं दसमस्स उक्खेवो - एवं खलु जंबू । तेणं कालेणं तेणं समएणं साएयं नामं नयरं होत्था उत्तरकुरुउज्जाणे पासमिओ जक्खो मित्तनंदी राया सिरिकंता देवी वरदत्ते कुमारे वरसेणापामोक्खा णं पंचदेवीसया तित्थयरागमणं सावरगधमं पुत्र्वभवो पुच्छा सत्तदुवारे नगरे विमलवाहणे राया धम्मरुई अणगारे पडिलाभिए संसारे परितीकए मणुस्साउए निबद्धे इहं उपपन्ने से जहा सुबाहुस्स कुमारस्स चिंता जाव पव्वज्जा कप्पंतरिओ जाव सव्वसिद्धे ततो महाविदेहे जहा दढपइनो जाव सिज्झिहिति बुज्झिहिति मुच्चहिति परि निव्वाहिति सन्वदुखाणमंतं करेहिति ॥ एवं खलु जंबू ! समणेणं भगवया महावीरेणं जाव संपत्तेणं सुहविवागाणं दसमस्स अज्झयणस्स अयमट्ठे पन्नत्ते, सेवं भंते ! सेवं भंते ! सुहविवागा || दसमं अज्झणं समत्तं ॥ १० ॥
नमो सुदेवाए- विवागसुयस्स दो सुयवखंधा दुहविवागो य सुहविवागो य, तत्थ दुहविवागे अज्झयणा दसं एकसरगा दससुचैव दिवसेसु उद्दिसिजति, एवं सुहविवागो वि सेसं जहा आयारस्स ।। इति एकारसमं अंगं समत्तं ॥
॥ इअ सुखविपाकसुत्तं समत्तम् ॥
॥ सूत्रकुलांगसूत्रे वीरस्तुत्याख्यं षष्टमध्ययनं ॥ पुच्छिस्सु णं समणा माहणा य, अगारिणो या परतित्थिआ य । से केइ गंतहियं धम्माहु, अणेलिस साहु समिक्खया ॥ १ ॥ कहं च गाणं कह दंसणं से, सीलं कहं नायसुतस्स आसी ! । जाणासि णं भिक्खु जहात देणं, अहासुतं बूहि जहा णिसंतं ॥ २ ॥ खेयन्नए से कुसलापन्ने (ले महेसी) अणंतनाणीय अणं तदंसी । जसंसिणो चक्खुप हे ठियस्स, जाणाहि धम्मं च धिरं च पेहि ॥ ३ ॥ उडूं अहेयं तिरियं दिसासु, तसा य जे थावर जे य पाणा । से णिचणिचेहि समिख्ख पन्ने, दीवे व धम्मं समियं उदाहु || ४ || से सवदसी अभिभूयनाणी, णिरामगंधे धिइमं ठितप्पा | अणुत्तरे सव्वजगंसि विज्ज, गंथा अतीते अभए अणाऊ ॥ ५ ॥ से भूइपणे अणिएअचारी, ओहंतरे धीरे अनंतचक्खू | - अणुत्तरं तप्पति सूरिए वा, वइरोयणिंदे व तमं पगासे || ६ || अणुत्तरं धम्ममिणं जिणाणं, णेया मुणी कासव आपन्ने । इंदेव देवाण महाणुभावे, सहस्सणेता दिवि णं विसिडे ॥ ७ ॥ से पन्नया अक्खयसागरे वा, महोदही वावि अनंतपारे । अणाइले बा अक्साइ मुक्के, सक्केव देवाहिवई जुईमं ॥ ८ ॥