Page Text
________________
भूखमरा तेमज अनेक आपत्तिओने कारणे त्रासी उठ्यो. साधु-समुदायमां पण भूखमराए स्थान जमाव्युं आ आफतमांथी बचाववा माटे श्रीसंघे वज्रस्वामीने विज्ञप्ति करी. श्रीवज्रस्वामीने स्ववीर्य फोरववानो प्रसंग प्राप्त थयो. तेमणे तरत ज पोतानी शक्तिथी विशाळ पट विकुयो अने तेना ऊपर सकल संघने बेसाडी महापुर नामना नगरमां पहोंचाड्यो.. -..
महापुर नगरमां बौद्धोनुं साम्राज्य चालतुं हतुं. बौद्ध लोको जैनोनी सारी रीते निन्दा तथा ईर्ष्या करता. धीमे धीमे ते नगरना राजाना कर्णमां झेर रेडवामां आव्युं अने कोई पण प्रकारे जैनोने हेरान करवानो मनसूबो को. पर्युषण पर्व आवतां राजवीए मालीओने गुप्त रीते कहेवराव्यु के “जैनोने एक पण फूल न आपशो.” पर्युषण जेवा पवित्र दिवसोमां एक पण पुष्प न मळवाथी श्रीसंघ, मन संताप अनुभववा लाग्यु. श्रीसंघे वज्रस्वामीने आ वृत्तांत जणाव्यो. शासनप्रभावना अर्थे श्रीवज्रस्वामी आकाशमार्गे माहेश्वरी नगरीए गया. अने त्यां तेमनो मित्र तडिग नामनो माळी रहेतो हतो तेणे वीश लाख पुष्प ते ज समये अर्पण करू. क्षुद्रहिमवंत पर्वत परथी लक्ष्मीदेवीसहस्रपत्रवाळु कमळ जिनपूजा माटे लाव्या. आ चमत्कार जोई बौद्ध लोको झंखवाणा पडी गया अने राजा पण जैन धर्मावलंबी बन्यो. आ प्रमाणे तेओश्रीए जैनशासननी महाप्रभावना करी. ___ एकदा वज्रस्वामीने श्लेष्म रोग थयो. तेथी सुंठनो कटको उपयोगमा लई, तेमांथी थोडो वापरी बाकीनो सांजे वापरवा माटे कानना भाग पर राखी मुक्यो. दैवयोगे तेनी विस्मृति थई गई. सांजे पडिलेहण करतां मुहपत्ति द्वारा ते ककडो नीचे पड्यो. सुज्ञ वज्रस्वामी समजी गया के हवे पोतार्नु आयुष्य ओछु छे. ____ एवामां बीजो भयंकर द्वादशवर्षीय दुष्काळ पड्यो. श्रीवज्रस्वामीए अणशण करवानो विचार कर्यो अने एक पर्वत पर गया. अणशण करी स्वर्गे संचर्या एटले तेमना प्रत्येना भक्तिभावथी इंद्रमहाराज त्यां आव्या अने पोताना रथने चारे तरफ फेरवी वृक्ष तथा गहन वनने सरखा कर्या. ते पर्वतर्नु नाम त्यारथी रथावर्त पड्युं छे. अत्यारे दक्षिण मालवामां विदिशा (भेल्सा)नी पासे आ पर्वत आव्यो होवानुं मनाय छे. __ तेमना स्वर्गगमननी साथोसाथ ज (१) दशपूर्व (२) चोथु संहनन अने (३) चोथु संस्थान-ए पण वस्तुओ विच्छेद पामी. तेमनाथी वज्रशाखा शरू थई. तेमनो समय संयमप्रधान हतो अने पुष्पनी खातर तेमणे कमर कसी ते परथी फलितार्थ ए थाय छे के चैत्यपूजा ए धर्मर्नु अति आवश्यक अंग
२. वृद्ध - जेनी वय ७० वर्ष उपरांतनी होय तेने वृद्ध कहेवाय. केटलाक आचार्यो एम पण कहे छे के जेनी इंद्रियो शिथिल-निर्बल-शक्तिहीन थई गई होय ते ६० वर्ष उपरांतनी उम्मरवाळो होय तो पण वृद्ध जाणवो. तेनी वैयावच्च करवी पडे, ते साधु आचारनुं सारी रीते पालन करी शके नहीं. वळी तेनामा स्वाभाविक रीते हुंपद-अभिमान होय के हुं वृद्ध छु, बीजा तो लघु छे, तेओने हुं केम नमस्कार करूं? इत्यादि इत्यादि. आम छतां पण कोई दृढ मजबूत संघयणवाळो होय अने
श्रीगच्छाचार-पयन्ना-८४
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |