Page Text
________________
लेवानो विचार को. जेवामां कुंभार गाम नजीक आव्यो तेवामां तेओ कपटपूर्वक बोल्या के-अरे भाईओ ! एक आश्चर्य तो जुओ. आ कुंभार एक ज वळदथी गाडं हांके छे. कुंभारे विचार्यु के-आ गामना लोक बहु ज कपटी अने नीच छे. बे बळद छे छतां एक कहे छे. पछी ते कुंभार गामनी बजारमा गयो. गाडामांथी वासणो उतारी वेचवा लाग्यो तेवामां लाग जोईने ते कपटी लोको कुंभारनो एक बळद लई गया. वासणो वेची रह्या बाद कुंभारे जोयुं तो एक बळद न मळे. कुंभारे गामना मुख्य माणसने फरियाद करी त्यारे तेणे का - में पण सांभळ्युं हतुं के कुंभार एक बळदथी ज गाईं चलावतो हतो. कुंभारे वारंवार कहेवा छतां पण बळद न मळ्यो एटले रोष भराईने ते पोताने गाम चाल्यो गयो.
वर्षाऋतु बाद खेतरमा धान्यना खळा तैयार थई रह्या हता त्यारे कुंभारे दुरुवग जई रात्रिना ते बधाना खळा बाळी नाख्या. आ प्रमाणे सात वर्ष सुधी खळा बाळी नाख्या. दुरुवग गामना लोको विचारमां पडी गया पण कंई कारण न समजायं आठमा वर्ष ते गाममां मल्लयद्धना महोत्सव थया ते समये घणा गामना लोको एकत्र थया. कुंभार पण गयो. गामना डाह्या माणसे ते वखते पोताना माणसद्वारा घोषणा करावी के-अमोए कोईनी कंई पण अपराध को होय तो तेने खमावीए छीए अने अमोए कोईनुं कई पण लीधुं हशे तो तेने पाछु आपीशु. अमारुं धान्य कोईए बाळq नहीं. घोषणा सांभळी कुंभारे ते ढोल पीटनारने का के-तुं आ प्रमाणे घोषणा कर–“अप्पिणह तं बइल्लं, दुरुवगा ! तस्स कुंभकारस्स । मा भेदिहिही गामं, अन्नाण वि सत्त वासाणि ॥१॥" जो कुभारनो बळद न लीधा होत तो सात वर्ष सुधी तमाळं धान्य न बळत. जो हजु पण बळद नहीं आपो तो बीजा सात वर्ष सुधी धान्य बाळीश. गामना लोको समजी गया. ते कुंभारने खमाव्यो अने बळद पण पाछो आपी दीधो. ___ आ दृष्टान्तनो सारांश ए छे के–असंयती-अज्ञानी लोकोए खमाव्यो अने कुंभार खम्यो तो जेओ साधु छे, चारित्र लीधुं छे तेओए तो अवश्य क्षमापना करवी ज जोईए. द्रमकनुं दृष्टांत
कोईएक दरिद्रीना दीकराए आसो मासमां धनिकना घरमा खीरनं भोजन थतं निहाळी पोताना पिता पासे क्षीर मागी. दरिद्री गाममां जई दूध तथा चोखा मागी लाव्यो. तेनो स्त्रीए क्षीर रांधवा मांडी, दरमियान खडनो भारो लाववा ते खेतरे गयो एवामां गाममां चोर लोकोनी धाड पडी. तेओए गाम लूटी लीधुं. आ दरिद्रीना घरे आवी खीरनो हांडो लई जई पोताना सेनापतिने आप्यो. दरिद्री खेतरथी पाछो फरतां विचारे छे के-आज तो दीकरा साथे बेसी क्षीर खाईश. घरे आव्यो के तरत ज छोकरो रोवा लाग्यो. तेनी पत्नीए सर्व हकीकत कही एटले ते क्रोधे भराणो. खडनो भारो नीचे नाखी तरत ज ते चोरना सेनापति पासे गयो. चोर लोको पाछा गाममां गया हता. सेनापति एकलो ज हतो. पासे ज क्षीरनो हांडो पड्यो हतो. दरिद्रीए तरवारथी सेनापति, माथु कापी नाख्यु. चोर लोकोने आ खबर पडतां तेओ गाममांथी नाशी गया. पल्लीमां आवी सेनापतिनो अग्निसंस्कार
श्रीगच्छाचार–पयन्ना- २६२
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |