Page Text
________________
___ आ संबंधमां प्रतिवादी शंका करतो पूछे छे के-थीणद्धि निद्रावाळा साधुने गच्छबाह्य ज़ शामाटे करवो? तेवा साधुनो तो वेष ज छीनवी लेवो जोईए. तेनो उत्तर आपतां ग्रंथकार कहे छे-थीणद्धि निद्रावाळाने वासुदेव करतां अर्ध बळ होय छे अने वज्रऋषभनाराच संघयण होय छे. तेने कोई पण जीती शके नहीं. वळी जो तेने विशेष क्रोधित को होय तो गच्छनो सर्वनाश करी नाखे, माटे तेमने पारांचित प्रायश्चित आपq उचित छे. हवे श्रीनशीथसूत्रना अगियारमा उद्देशानी चूर्णीमां जणावेल कषायदुष्ट साधुओना दृष्टांतो जणावे छे.
कोई एक साधु गोचरीए गया. गोचरीमा तेमने सरगवानुं शाक मळ्युं. शाक स्वादिष्ट हतुं तेथी तेमां तेमने आसक्ति थई. गुरु पासे आवी गोचरी बतावतां गुरुए ज वधं शाक लई लीधू ने खाई गया. शिष्यने अत्यन्त क्रोध चढ्यो. गुरुए तेने खमाव्यो तो पण तेने क्रोध शान्त न थयो अने का के-हुं तमारा दांत पाडी नाख़ीश.त्यारे ज जंपीश. गुरुए विचार्यु के- आ साधु क्रोधना आवेशमां न करवानुं करी बेसशे एटले गच्छमां योग्य शिष्यने आचार्य तरीके स्थापी पोते अन्य गच्छमां चाल्या गया. ते शिष्य पण अन्य गच्छमां गयो अने त्यां गुरु संबंधी पूछपरछ करी. शिष्योए जाण्यु के-आ ते ज दुष्ट शिष्य जणाय छे. तेओए का के-आजे ज गुरु काळधर्म पाम्या छे अने तेमना शरीरने वोसरावी दीधुं छे. त्यारे ते दुष्ट शिष्ये कां के -मने ते स्थळ बतावो. शिष्योए स्थळ बताव्युं अने पछी गुप्त रीते संताई ते दुष्ट शिष्य शुं करे छे ते जोवा लाग्या. ते कषायदुष्टे गुरुना शरीरने बहार काढी, पत्थरवती तेना दांत पाडी नाख्या अने बोलवा लाग्या के-आ दांतने ज सरगवानुं शाक मीठु लाग्युं हतुं. बीजा शिष्योए तेनुं दुष्ट वर्तन जाणी गच्छमांथी काढी मूक्यो.
कोई एक साधु पासे सारी मुहपत्ति आवी. गुरुए तेनी पासेथी ते लई लीधी एटले तेने अत्यंत क्रोध चढ्यो. गुरुए तेने पाछी देवा मांडी पण तेणे ते लीधी नहीं अने मनमां डंख राख्यो. एकदा बीजा शिष्यो आघापाछा गया हता तेवामा लाग जाईने तेणे गुरुर्नु गर्छ दबाव्युं गुरुए पण तेनुं गर्छ पकड्यु, छेवटे बन्ने मृत्यु पाम्या. आवा दुष्ट चेलाने कदापि पासे न राखवो.
कोई एक साधु सूर्यास्त थया पछी पण वस्त्र सीववा लाग्या त्यारे गुरुए तेने का के-हे उलूक (घूवड) ! शुं तुं अत्यारे पण देखे छे? शिष्य क्रोधी बन्यो अने का के-मने आम कहेनारनी बन्ने आंख हुं काढी नाखीश. भय पामी गुरु अन्य गच्छमां जता रह्या अने त्यां अणशण स्वीकारी काळधर्म पाम्या. क्रोधी शिष्य पण ते गच्छमां गयो अने गुरु संबंधी पृच्छा करी. बीजा साधुओए जाण्यु के-आ ते ज दुष्ट शिष्य हशे. तेओए तेने गुरुने परठवेल ते स्थळ बताव्युं अने गुप्त रीते ते शुं करे छे ते जोयुं तो ते दुष्ट शिष्ये पोताना रजोहरणमांथी लोढार्नु चप्पु (चाकू) काढी गुरुनी बन्ने आंख फोडी नाखी. साधुओए तेने गच्छबहार काढी मूक्यो.
एक साधुने गोचरीमा शिखरण मळ्यू. उपाश्रये आवी आचारधर्म मुजब गुरुने बतावतां ते सर्व पी गया एटले शिष्य रोषी बनीने पत्थर लईने गुरुने मारवा आव्यो. बीजा शिष्योए तेने वार्यों तो पण तेनो क्रोध शांत न थयो, गुरु अणशण स्वीकारी, काळधर्म पाम्या. शिष्यो तेने परठवी आव्या. बाद
श्रीगच्छाचार–पयन्ना- २३८
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |