Page Text
________________
तो ते शिष्य शत्रुसदृश जाणवो. आपणे आ ज ग्रंथमां शेलकाचार्यनी कथामां (पृ. २५ थी ३४) जोई गया छीए के प्रमादी अने क्रियाशून्य बनेला शेलकाचार्यने तेमना पंथक नामना शिष्ये पुन: संयममार्गमां स्थिर कर्या हता. जो आ प्रमाणे शिष्य स्वगुरुने पुन: स्थिर न करे तो ते शिष्य पण शत्रुसदृश ज मनाय. माता-पितानो प्रत्युपकार कदी करी शकातो नथी तेम दीक्षागुरु के विद्यागुरुनो पण प्रत्युपकार कोई पण प्रकारे करी शकतो ज नथी. मात्र जो गुरुने स्वधर्ममां स्थिर करे, तेने पतित थतां अटकावे अने मोक्षमार्गना पथिक बनावे जो ज कईंक अंशे तेमना उपकारनो बदलो वळी शके. श्रीस्थानांगसूत्रमा (स्था. ३, उद्देशो १, सू. १३५) आ संबंधी विवेचन करतां जणाव्यु छे के"तिण्हं दप्पडियार समणाउसो! तं.-अम्मापिउणो १, भट्टिस्स २, धम्मायरियस्स ३, संपातोऽवि य णं केइ पुरिसे अम्मापियरं सयपागसहस्सपागेहिं तिल्लेहिं अब्भंगेत्ता सुरभिणा गंधवट्टएणं उव्वट्टित्ता तिहिं उदगेहिं मज्जावित्ता सव्वालंकारविभूसियं करेत्ता मणुन्नं थालीपागसुद्धं अट्ठारसवंजणाउलं भोयणं भोयावेत्ता जावज्जीवं पिट्टिवडेंसियाए परिवहेज्जा, तेणावि तस्स अम्मापिउस्स दुप्पडियारं हवइ।" त्रण जणा दुष्प्रतिकार छे एटले ते त्रणनो प्रत्युपकार करवो ते अति कठिन छे. १ मातपितानो, २ भर्ता-स्वामी-मालीकनो, आपणने सुखी करे तेनो अने ३ धर्मपिता-धर्मगुरुनो, जेणे आपणने समकित पमाड्युं होय तेनो. . (१) कोई पुरुष पोताना मातपितानुं सहस्रपाक तेलवडे मर्दन करे, एम करीने तेनो संताप-कष्ट दूर करे, पछी सुगंधी पदार्थवडे उवट्टण करे-पीठी करे, पछी शुद्ध सुगंधी जळवडे त्रण वखत स्नान करावे, पछी उत्तम आभूषणो अने श्रेष्ठ वस्त्रो पहेरावे, पछी मनपसंद पडे तेवो स्वादिष्ट अढार व्यंजन (पदार्थ) युक्त भोजन करावे, तेमनी जिंदगी पर्यंत पगचंपी इत्यादिक वेयावच्च करे, पोताना स्कंध पर बेसाडी चाले अर्थात् तेमने लेशमात्र पण दुःखी न थवा दे छतां पण शास्त्रकार भगवंत कहे छे के ते पुत्र मातपिताना उपकारनो बदलो वाळी शके नहीं. परंतु जो ते पुत्र मातपिताने केवलिप्ररुपित धर्म समजावे, तेमां स्थिर करे, धर्मक्रियामां अनुमोदन आपे तो ते पुत्र मातपिताना करेल उपकारनो बदलो वाळी शके, कारण के का छे के- धर्मस्थापनस्य महोपकारकत्वात् ! अर्थात् धर्मप्राप्ति कराववाथी महाउपकार थाय छे. आ प्रथम दुष्प्रतिकार जाणवो. __ (२) कोई एक श्रेष्ठी पोताना दरिद्री गुमास्ताने-नोकरने पोतानी संपत्तिथी धनवंत बनावे, पछी ते भृत्य क्रमे क्रमे अनेक प्रकारे धनप्राप्ति करी अतुल समृद्धिवाळो बने अने विविध प्रकारना भोगविलासो भोगवे. त्यारबाद जे प्रथम श्रेष्ठी हतो ते कर्मप्रभावे निर्धन-दरिद्री बनी जाय अने विचारे के–'मारो नोकर विपुल धनराशिवाळो थयो छे माटे ते मने कईंक आपशे' - आ प्रमाणे धारणा करीने पोताना पूर्वना गुमास्ता पासे जाय. त्यारे ते नोकर विचारे के-'हुं दरिद्री हतो त्यारे आ शेठना ज प्रतापथी धन-संपत्तिवाळो थयो छु माटे आ सर्व संपत्ति तेमने आपी दउं?' आ प्रमाणे विचारी सर्व साहिबी शेठने अर्पण करी दे तो पण पोताना शेठना उपकारनो बदलो न वळी शके. परंतु जो ते शेठने श्रीजिनेश्वरभगवंतभाषित धर्म पमाडे, तेने समकिती बनावे तो तेना उपकारनो
श्रीगच्छाचार-पयन्ना-९६
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |