________________
જીવે જીવોને વિ-પણ ન યાણેઇ-ન જાણે અજીવે–અજીવોને
જીવાજીવે–જીવ અને
અયાણંતો-નહિ જાણતો
નાહીઇ–જાણે
કહ-કેવી રીતે
સો-તે
અજીવોને
સંજયં-સંજમ
વિયાણેઇ-વિશેષ જાણે
વિયાણઇ–વિશેષ જાણે વિયાણંતો-વિશેષ પ્રકારે
હુનિશ્ચે
જયા–જ્યારે
જાણતો
એએ-એ
તયા–ત્યારે
ગઇં–ગતિને
સવ્પ-સર્વ
જીવાણ-જીવોની બહુવિ ં-ઘણા પ્રકારે પુણ્ડ-પુણ્યને
બંધ–બંધને
|બાહિર-બહારના
મુંડે-મુંડ
ભવિત્તાણું-થઇને
પળઇએ-દિક્ષા લે
અણગારિઅં-અનગારીકપણું (સાધુપણું)
|સંવર્ગ–સંવરને
ઉક્કિ–ઉત્કૃષ્ટ
ધર્માં-ધર્મને
મુર્ખા-મોક્ષને
નિબિંદુએ-અસાર કરી જાણે ભોએ–ભોગોને
દિવ્યે-દેવ સંબંધી
માણુસે-મનુષ્ય સંબંધી ચયઇત્યાગ કરે
કમ્મરયં-કર્મરૂપી રજને
સંભોગ–સંભોગને, સંજોગને અબોહિ-મિથ્યાદૅષ્ટિપણું
સભિતર-અત્યંતર
ફાસે–ફરસે અણુત્તર-ઉત્તમ
|ધુણઇ-કાઢી નાંખે
કલુસં-પાપ, મેલ
(અંદરના રાગદ્વેષ) કડં-કરેલું, કર્મ
ભાવાર્થ : સાંભળવાથી દયા, સંયમનું સ્વરૂપ જણાય છે, અને પાપ અસંયમનું સ્વરૂપ પણ સાંભળવાથી જણાય છે. બન્ને રસ્તા સાંભળવાથી જણાય છે, તો આ બન્નેમાં જે સારું હોય તેનો આદર કરો. ૧૧. હે શિષ્ય, જે જીવને પણ જાણતો નથી, જે અજીવને જાણતો નથી, જે જીવ અજીવ બેમાંથી કોઈને પણ જાણતો નથી, તે સંયમને કેમ જાણશે ? ૧૨. જે જીવને જાણે છે, જે અજીવને પણ જાણે છે, જીવ અજીવ બેઉને પણ જાણે છે, તે નિશ્ચે સંયમને જાણશે. ૧૩. જ્યારે જીવ, અજીવ એ બન્નેને જાણશે, ત્યારે સર્વ જીવોની નાના પ્રકારની ગતિ જાણશે. ૧૪. જ્યારે સર્વ જીવોની નાના પ્રકારની ગતિ જાણશે; ત્યારે પુન્ય, પાપ, બંધ અને મોક્ષ જાણશે. ૧૫. જ્યારે પુન્ય, પાપ, બંધ, અને મોક્ષ જાણશે, ત્યારે દેવતા અને મનુષ્ય સંબંધી શબ્દાદિ વિષયોને અસાર દુઃખરૂપે કરી જાણે. ૧૬. જ્યારે દેવતા અને મનુષ્યના વિષયોને અસાર કરી જાણે, ત્યારે બાહ્ય (હિરણ્યાદિ) અત્યંતર (ક્રોધાદિ) સંયોગોનો ત્યાગ કરે. ૧૭. જ્યારે બાહ્ય અત્યંતર સંયોગોનો ત્યાગ કરે, ત્યારે દ્રવ્ય ભાવથી મુંડ થઈને અણગાર ધર્મ અંગીકાર કરે. ૧૮. જ્યારે મુંડ થઈને, અણગાર ધર્મ
36
દશવૈકાલિકસૂત્ર