________________
श्रीदशाश्रुतस्कंधे-प्रस्तावना
आयंबील उपवासे वधे.
शिष्य प्रश्न-शुं कारण ? उ. चोमासामां कादव होय, संज्ञाभूमि वगेरे स्थाने जतां जीवजंतुओने दुःख थाय, ठल्लानी जग्या पण वधारे न होय, लीलोतरी-वनस्पतिनो घात थाय तेथी जेम बने तेम आहार ओछो करवो. विशेष करीने ऊनोदरी करवी. इति आहारद्वार.
अथ विगइद्वारस्थापना
विकृतिना बे भेद छे. प्रशस्त अने अप्रशस्त तेमां प्रशस्तना पण बे भेद १ संचयिक २ असंचयिक. तेमां असंचयिक क्षीर, दहीं, मांस, माखण, कडाविगय, संचियक-घी, तेल, गोळ, मध, मदिरा वगेरे. तेमां मदिरा-मांस-माखण अने मध ए चार अप्रशस्त छे. निर्युक्तिकार महाराज एमांथी एकने ग्रहण करी तेनी व्याख्या करे छे.
दुर्गतिथी डरनार साधु जो विगइओनो उपयोग करे तो विकारना स्वभाववाळी विगइओ बळात्कारे तेने दुर्गतिमां लई जाय छे. संयम थकी असंयमने पामे छे, जेमां विगइ रहेली होय एवा भात पाणी विना कारणे संयमी वापरे नहि. जो रसना इन्द्रियमां लुब्ध थईने वापरे तो उपर प्रमाणे विकारी बनी दुर्गतिमां जाय छे. शृङ्गार आदि नवरस अने दसमो विकृति रसनो ऋतुबद्धकालमां के वर्षाकालमां विगइओने वापरनारो मुनि गाज-वीज जोइ-सांभळीने मोहथी संभ्रमित थाय छे, माटे विना कारणे विगइओ वापरवी नहि. केवा कारणे वापरे ते जणावे छे. ग्लान-आचार्य-वृद्ध-बाल-दुर्बलशरीरी वगेरेनी वैयावच्च करनार गच्छना उपकार माटे ग्रहण करे. अथवा श्रावको घणो आग्रह करे तो प्रशस्त आदि विगइ वापरे. प्रशस्त विगइ ग्रहण करे, कारणे अप्रशस्त पण ग्रहण करे. कारण पुरुं थये अप्रशस्त विगइना पापनी आलोयणा ग्रहण करे.
असंचयी विगइ-दूध, दहीं थोडुं होय के घणुं होय, खप होय तो ग्रहण करे, पण संचयी विगइ न ग्रहण करे, विना कारणे खलास थइ जाय अने ज्यारे जरुर पडे त्यारे मळी न शके, तेथी श्रावको घणो आग्रह करे तो खप पडशे त्यारे लइशुं. ते वखते श्रावक आग्रहपूर्वक कहे त्यारे आपने जोईए त्यारे चारे मास चाले तेटलो अमारी पासे संग्रह छे, माटे खुशीथी ग्रहण करजो. एम जाणीने मुनिने खप होय तो यतनाए संचयी विगय पण ग्रहण करे. केटली अने
XXVII
