________________
उत्तराध्ययन सूत्रम् (अध्ययन १४ )
जसत्थि मच्चुणा सक्ख, जस्स वत्थि पलायणं । जो जाणइ न मरिस्सामि, सो हु कखे सुए सिया ।। २७ ।। अज्जेव धम्मं पड़िवज्जयामा, जहिं पवन्ना न पुणभवामा । अणागय नेव य अत्थि कि'ची, सद्धाखम णे विणइत्तु राग ॥२८॥ पहीणपुत्तस्स हु नत्थि वासो, वासिट्ठि भिक्खायरियाइ कालो । साहाहि रुक्खा लहई समहि, छिन्नाहि साहाहि तमेव खाणु ।। २९ ।। पंखाविणा व जव पक्खी, भिचविहीणो व्व रणे नरिंदा । विवन्नसारे। वणिओ व्वं पाए, पहीणपुत्तो मि तहा अहं पि ॥ ३० ॥ सुसंभिया कामगुणा इमे ते, संपिंडिया अग्गरसप्पभूयां 1. भुजामु ता कामगुणे पगाम, पच्छा गमिस्सामु पहाणमग्ग ॥३१॥ भुत्ता रसा भाइ जहाइ णे वओ, न जीवियट्ठा पजहामि भए । लाभौं अलाभ ं च सुह ं च दुक्खं, संचिक्खमाणो चरिस्सामि माण ||३२|| माहू तुमं सोयरियाण संभरे, जुण्णा व हंसे। पडिसेात्तगामी । भुंजाहि भोगाइ मए समाणं, दुक्खं खु भिक्खायरियाविहारा
४९
||३३|| जहा य भाई तय भुयंगो, निम्मायणि हिच्च पलेइ मुत्तो । एमेव जाया पयहति भाए, ते ह कह नाणुगमिस्समेक्कों ||३४|| छिंदित्तु जाल अबलं व रोहिया, मच्छा जहा कामगुणे पहाय । रेयसीला तवसा उदारा, धीरा हु भिक्खायरियं चरति ॥ ३५ ॥
४