________________
२२
उत्तराध्ययनसूत्रम् (अध्ययन ७)
इडी जुई असो वण्णा, आउ सुहमणुत्तरं । भुज्जो जत्थ मणुस्सेसु, तत्थ से उववज्जइ ॥ २७ ॥ बालस्स पस्स बालत्त, अहम्मं पडिवजिया । चिच्चा धम्म अहम्मिटे, नरए उववज्जइ ॥ २८ ॥ धीरस्स पस्स धीरत्तं, सच्चधम्माणुवत्तिणो । चिच्चा अधम्म धम्मिठे, देवेसु उववज्जइ ॥ २९ ॥ तुलियाण बालभावं, अबालं चेव पंडिए । चइऊण बालभावं, अबालं सेवए मुणी ॥ ३० ।। त्ति बेमि ॥ इति एलयं णाम सत्तमं अज्झयणं समत्तं ॥७॥
॥ अह काविलीयं अहमं अज्झयणं ।
अधुवे असासयम्मी, संसारम्मि दुक्खपउराए । किं नाम होज तं कम्मयं, जेणाहं दुग्गई न गच्छेज्जा ॥ १ ॥ विजहित्तु पुव्वसंजोग, न सिणेहं कहिंचि कुव्वेजा । असिणेहसिणेहकरेहिं, दोसपओसेहि मुच्चए भिक्खू ॥ २ ॥ तो नाणदसणसमग्गो, हियनिस्सेसाए सव्वजीवाणं । तेसिं विमोक्खणढाए, भासई मुणिवरो विगयमोहो ॥ ३ ॥ सव्वं गंधं कलहं च, विप्पजहे तहाविहं भिक्खू । सव्वेसु कामजाएसु, पासमाणो न लिप्पई ताई ॥ ४ ॥ भोगामिसदोसविसन्ने, हियनिस्सेयसबुद्धिबोच्चत्थे । वाले य मंदिए मूढ़े, बज्झई मच्छिया व खेलम्मि ॥५॥