________________
१३२
उत्तराध्ययनसूत्रम् (अध्ययन ३०)
तत्तो य वग्गवग्गो, पचमा छट्टओ पईण्णतवो । मणइच्छियचित्तत्थो, नायव्वो होइ इत्तरिओ ।। ११ ।। जा सा अणसणा मरणे, दुविहा सा वियाहिया । सवियारमवियारा, कायचिट्ठ पई भवे ।। १२ ।। अहवो सपरिकम्मा, अपरिकम्मा य आहिया । नीहारिमनीहारी, आहारच्छेओ दासु वि ।। १३ ।। ओमायरण पंचहा, समासेण विहाहियं । दव्वओ खेत्तकालेण ं, भावेण पज्जवेहि य ॥ १४ ॥ जो जस्स उ आहारा, तत्तो ओमं तु जो करे । जहन्नेणेगसित्थाई, एवं दव्वेण ऊ भवे ।। १५ ।। गामे नगरे तह रायहाणिनिगमें य आगरे पल्ली । खेडे कब्बडदाणमुहपट्टणम बसबाहे ।। १६ ।। आसमपए विहारे, सन्निवेसे समायघेासे य । थलि सेणाखधारे, सत्थे संवट्टकोट्टे य ।। १७ ॥ वोडेसु व रत्थासु व, घरेसु वा एवमित्तियं खेत्तं । कप्पइ उ एवमाई, एवं खेत्तेण ऊ भवे ।। १८ ।। पेडा य अपेडा, गोमुत्तिपयंगवीहिया चेव । सं' बुक्कावट्टाय पच्चा गया छट्टा ।। १९ ।। दिवसस्स पोरुसीणं, चउण्ह पि उ जत्तिओ भवे कालो । एवं चरमाणो खलु, कालोमाणं मुणेयव्वं ॥। २० ।। अहवा तइयाए पोरिसीए ऊणाइ घासमेसता । चभागूणाए वा, एव काले ऊ भवे ॥ २१ ॥
1
