________________
११४
उत्तराध्ययनसूत्रम् (अध्ययन २८ )
वण्णरसगंधफासा, पुग्गलाणं तु लक्खणं ।। १२ ।। एगत्तं च पुहत्त च, संखा संठाणमेव य । संजोगा य विभागा य, पज्जवाणं तु लक्खणं ।। १३ ।। जीवाजीवा य बांधा य, पुण्णं पावाऽसवो तहा । संवरा निज्जरा मोक्खा, संतेए तहिया नव || १४ || तहियाणं तु भावाणं, सब्भावे उवएसण ।
भावेण सद्दहंतस्स, सम्मत्तं तं वियाहियं ।। १५ ।। निसग्गुवएसरुई, आणरुई सुत्त - बीयरुइमेव ।
अभिगम - वित्थाररुई, किरिया - संखेव धम्मरुई ।। १६ ।। भूयत्थेणाहिगया, जीवाजीवा य पुण्णपावं च । सहसम्मुइँयासव संवरा य रोएइ उ निस्सग्गो ।। १७ ।। जो जिणदिट्ठे भावे, चउव्विहे सद्दधाईं सयमेव । एमेव नन्नहन्ति व, स निसग्गरुइ त्ति नायव्वा ॥ १८ ॥ एए चेव उ भावे, उबट्ठे जो परेण सद्दधई । छउमत्थेण जिर्णेण व, उवएसरुइ त्ति नायव्वा ।। १९ ।। रागो दासो महो, अन्नाणं जस्स अवगयं होइ । आणा रायता, सो खलु आणारुई नाम ।। २० ।। जो सुतमहिज्जता, सुएण ओगाहई उ सम्मतं । अगेण बाहिरेण व सेो सुत्तरुई त्ति नायव्वे ।। २१ ।। एगेण अगाइ, पयाइ जो पसरई उ सम्मत्तं । उदए व्व तेल्लबिंदू, सो बीयरुई त्ति नायव्वा ।। २२ ।। सो होइ अभिगमरुई, सुयनाणं जेण अत्थओ दिट्टं ।
