________________
११२ उत्तराध्ययनसूत्रम् (अध्ययन २८) सो वि अंतरभासिल्लो, दासमेव पकुव्वई । आयरियाणं तु वयणं, पडिकूलेइ ऽभिक्खणं ।। ११ ॥ न सा ममं वियाणाइ, न वि सा माझ दाहिई । निग्गया हेाहिई मन्ने, साहू अन्नो ऽत्थ वच्चउ ।। १२ ।। पेसिया पलिउच ति, ते परियति समंतओ । रायवेडिं च मन्नता, करें ति भिउडि मुहे ।। १३ ॥ वाइया संगहिया चेव, भत्तपाणेण पोसिया । जायपक्खा जहा हंसा, पक्कमति दिसो दिसि ।। १४ ॥ अह सारही विचिंतेइ, खलु केहिं समागओ । किं मज्झ दुट्टसीसेहिं, आपा मे अवसीयई ।। १५ ।। जारिसा मम सीसाओ, तारिसा गलिगदहा । गलिगइहे जहित्ताणं, दढं पगिण्हई तवं ।। १६ ।। मिउमदवसंपन्नो, गंभीरा सुसमाहिओ । विहरइ महिं महापा, सीलभूएण अपणा ।। १७ ।। त्ति बेमि ।। इति खलु किज्जणाम सत्तवीसइम अज्झयण समत्तं ।। २७॥
॥ अह मोक्खमग्गगई अट्ठ वीसइमं अज्झयणं ।
मोक्खमग्गगई तच्च, सुणेह जिणभासिय । चउकारणसंजुत्तं, नाणदसणलक्खणं ।। १ ।।
