________________
८१० णेगंत णच्चंतिय उदये से, वयंति ते दो विगुणोदयंमि ।
से उदए सातिमणंतपत्ते तमुद्दयं साहति ताइ णाती ॥२४॥
८११ अहिंसयं सव्वपयाणुकंपी, धम्मे ठितं कम्मविवेगहेउं ।
तमायदंडेहिं समायरंता, अबोहिए ते पडिरूवमेयं ॥२५॥
८१२ पिण्णागपिंडीमवि विद्ध सूले, केई पएज्जा पुरिसे इमे त्ति ।
अलाउयं वावि कुमारए त्ति, स लिप्पती पाणवहेण अहं ॥२६॥
८१३ अहवा वि विभ्रूण मिलक्खु सूले, पिन्नागबुद्धीए णरं पएज्जा ।
कुमारगंवा वि अलाउए त्ति, न लिप्पती पाणवहेण अम्हं ॥२७॥
८१४ पुरिसं व वेभ्रूण कुमारकं वा, सूलंमि केई पए जाततेए ।
पिण्णायपिंडी सतिमारुहेत्ता, बुद्धाण तं कप्पति पारणाए ॥२८॥ ८१५ सिणायगाणं तु दुवे सहस्से, जे भोयए णितिए भिक्खुगाणं ।
ते पुण्णखधं सुमहऽज्जिणित्ता, भवंति आरोप्प महंतसत्ता ॥२९॥
८१६ अजोगरूवं इह संजयाणं, पावं तु पाणाण पसज्झ काउं ।
अबोहिए दोण्ह वितं असाहु, वयंति जे याविपडिस्सुणंति ॥३०॥
८१७ उडे अहे य तिरियं दिसासु, विण्णाय लिंगं तस-थावराणं ।
भूयाभिसंकाए दुगुंछमाणे, वदे करेज्जा व कुओ विहऽत्थी ॥३१॥
136
