________________
पंचमं अज्झयणं 'णिरयविभत्ती'
पढमो उद्देसओ
३००. पुच्छिस्स हं केवलियं महेसि, कहंऽभितावा णरगा पुरत्था ।
अजाणतो मे मुणि बूहि जाणं, कहं णु बाला णरगं उवेंति ॥१॥
३०१. एवं मए पुढे महाणुभागे, इणमब्बवी कासवे आसुपण्णे ।
पवेदइस्सं दुहमट्ठदुग्गं, आदीणियं दुक्कडियं पुरत्था ॥२॥ ३०२. जे केइ बाला इह जीवियट्ठी, पावाइं कम्माइं करेंति रुद्दा ।
ते घोररूवे तिमिसंधयारे, तिव्वाभितावे नरए पडंति ॥३॥ ३०३. तिव्वं तसे पाणिणो थावरे य, जे हिंसती आयसुहं पडुच्चा।
जे लूसए होति अदत्तहारी, ण सिक्खती सेयवियस्स
किंचि ॥४॥
३०४. पागन्भि पाणे बहुणं तिवाती, अणिव्वुडे घातमुवेति बाले । णिहो णिसं गच्छति अंतकाले, अहो सिरं कट्ट उवेति
दुग्गं ॥५॥
३०५. हण छिंदह भिंदह णं दहह, सद्दे सुणेत्ता परधम्मियाणं ।
ते नारगाऊ भयभिन्नसण्णा, कंखंति कं नाम दिसं वयामो ॥६॥ ३०६. इंगालरासिं जलियं सजोति, ततोवमं भूमि अणोक्कमंता ।
ते डज्झमाणा कलुणं थणंति, अरहस्सग तत्थ
चिरद्वितीया ॥७॥
80
