________________
१३८. णो काहिए होज्ज संजए, पासणिए ण य संपसारए ।
णच्चा धम्मं अणुत्तरं, कयकिरिए यण यावि मामए ॥२८॥
१३९. छण्णं च पसंस णो करे, न य उक्कास पगास माहणे ।
तेसिं सुविवेगमाहिते, पणया जेहिं सुज्झोसितं धुयं ॥२९॥ १४०. अणिहे सहिए सुसंवुडे, धम्मट्ठी उवहाणवीरिए ।
विहरेज्ज समाहितिदिए, आयहियं खुदुहेण लब्भई ॥३०॥ १४१. ण हि णूण पुरा अणुस्सुतं, अदुवा तं तह णो समुट्ठियं ।
मुणिणा सामाइयाहितं, णाएणं जगसव्वदंसिणा ॥३१॥
१४२. एवं मत्ता महंतरं, धम्ममिणं सहिता बहू जणा।
गुरुणो छंदाणुवत्तगा, विरता तिण्णा महोघमाहितं ॥३२॥
ति बेमि॥
॥ बितिओ उद्देसओ सम्मत्तो ॥
36