________________
१४. चउद्दसमं अज्झयणं 'गंथो'
५८०. गंथं विहाय इह सिक्खमाणो, उट्ठाय सुबंभचेरं वसेज्जा । ओवायकारी विणयं सुसिक्खे, जे छेए विप्पमादं नकुज्जा ॥१ ॥
५८१. जहा दियापोतमपत्तजातं, सावासगा पविडं मण्णमाणं ।
तमचाइयं तरुणमपत्तजातं, ढंकादि अव्वत्तगमं हरेज्जा ॥२॥
५८२. एवं तु सेहं पि अपुट्ठधम्मं, निस्सारियं वुसिमं मण्णमाणा । दियस्स छावं व अपतजातं, हरिंसु णं पावधम्मा अणेगे ॥ ३ ॥
५८३. ओसाणमिच्छे मणुए समाहिं, अणोसिते णंतकरे ति णच्चा । ओभासमाणो दवियस्स वितं, ण णिक्कसे बहिता आसुपणे ॥ ४ ॥ ५८४. जे ठाणओ या सयणासणे या, परक्कमे यावि सुसाधुजुत्ते । समितीसु गुत्तीसु य आयपण्णे, वियागरेंते य पुढो वदेज्जा ॥५॥
५८५. सद्दाणि सोच्चा अदु भेरवाणि, अणासवे तेसु परिव्वज्जा । निद्दं च भिक्खू न पमाय कुज्जा, कहंकहं पी वितिगिच्छति ॥६॥
५८६. डहरेण वुड्ढेणऽणुसासिते ऊ, रातिणिएणावि समव्वएणं । सम्मं तगं थिरतो णाभिगच्छे, णिज्जंतए वा वि अपारए से ॥७॥
150
