________________
५४२. जहा य अंधे सह जोतिणा वि, रूवाइंणो पस्सति हीणनेते ।
संतं पि ते एवमकिरियआता, किरियंण पस्संति
निरुद्धपण्णा ॥८॥
५४३. संवच्छरं सुविणं लक्खणं च, निमित्तं देहं उप्पाइयं च ।
अटुंगमेतं बहवे अहित्ता, लोगंसि जाणंति अणागताइं ॥९॥
५४४. केई निमित्ता तहिया भवंति, केसिंचि तं विप्पडिएति णाणं ।
ते विज्जभावं अणहिज्जमाणा, आहेसु विज्जापलिमोक्खमेव ॥१०॥ ५४५. ते एवमक्खंति समेच्च लोगं, तहा तहा समणा माहणा य ।
सयंकडं णण्णकडं च दुक्खं, आहेसु विज्जाचरणं __पमोक्खं ॥११॥
५४६. ते चक्खु लोगंसिह णायगा तु, मग्गाऽणुभासंति हितं पयाणं ।
तहा तहा सासयमाहु लोए, जंसी पया माणव! संपगाढा ॥१२॥
५४७. जे रक्खसाया जमलोइयाया, जे या सुरा गंधव्वा य काया ।
आगासगामी य पुढोसिया य, पुणो पुणो विप्परियासुवेति ॥१३॥
५४८. जमाहु ओहं सलिलं अपारगं, जाणाहि णं भवगहणं दुमोक्खं ।
जंसी विसन्ना विसयंगणाहिं, दुहतो वि लोयं अणुसंचरंति ॥१४॥
५४९. ण कम्मुणा कम्म खवेंति बाला, अकम्मुणा उकम्म खति धीरा ।
मेधाविणो लोभमयावतीता, संतोसिणो णो पकरेंति पावं ॥१५॥
140
