________________
(પ૩૩) पतंगानां गतिच्छेदो । यैर्वधेन व्यधीयत ।। વામનઃ સુમતિ ઃ ા તેનો તે નરાધા || ૨ |
અર્થ–જેઓ વધ કરીને પક્ષિઓનો ગતિભંગ કરે છે, તે નીચ માણસે પોતાની સુગતિનો ભંગ કરે છે. પર છે
अमौलिदेहमस्तंभं । गेहं रूपमयौवनं ।। अवृत्तिक्षेत्रमस्वामि-सैन्यं कुलमनंगजं ॥ ५३ ॥
અર્થ-જેમ મસ્તકવિના શરીર, તંભવિના ઘર, યૌવનવિના રૂપ વાડવિના ખેતર, નાયકવિના સેન્ય, પુત્રવિના કુલ, ૫૩ છે
अस्मृतिश्रुतिरज्ञानं । व्रतं धनमनर्जनं ॥ અપૂરા ઘI વિનાયત્યાસ્તથા ૬૪ |
અર્થ-સ્મરણવિના શાસ્ત્ર, જ્ઞાનવિના ચારિત્ર તથા કમાણુવિના જેમ ધન, અને મુળવિના જેમ વૃક્ષ તેમ દયાવિનાને ધર્મ નાશ પામે છે. તે પ૪
आमंतगजमाकुंथु । यजीवो रक्ष्यते क्षितौ ।। एष एव सतामिष्टो । धर्मो दुःकर्ममर्मभित् ॥ ५५ ॥
અર્થ છેક હાથીથી માંડીને કંથવા સુધીના જીવનું રક્ષણ કરવું તજ દુષ્કર્મોના મને ભેદનારે ધર્મ સજજનોને વહાલે છે. પપા
मुनिभिः सरभः पुण्य-मार्गमित्यवतारितः ॥ સ પાડીરાત સા–રહો તથ શતજ્ઞતા | પ૬ | અર્થ:–એવી રીતે તે મુનિઓએ સરભને પુષ્યમાર્ગમાં ઉતાર્યો, ત્યારે તેણે પણ તે સાધુઓને માર્ગે ચડાવ્યા, અહો તેનું કૃતજ્ઞપણું કવું ઉમદુ છે! છે ૫૬ છે
सौप्तिकायान्यदा भूरि-भिल्लैः पल्लीपतियुतः ॥ શાસપોવાથી–ત્ત શ્રેજૈન કવિ . ૧૭ |
અર્થ: હવે એક દિવસે તે સરભપલ્લી પતિ ઘણું ભિલ્લો સહિત સર્વ હથિયાર લઈને ધાડ પાડવા માટે ચાલ્યો, કેમકે તેઓની એજ આજીવિકા છે. એ ૫૭ છે
तमोरूपास्तमोवेला-मिच्छंतः सौहृदादिव ॥ शपरा आदिनेशास्तं । वने तस्थुनिलीय ते ॥ ५८ ॥
અર્થ—અંધકારરૂપ તે ભિલ્લો જાણે મિત્રાઈથી જ અંધકારની વિનાને ઇચકતાથકા છેક સૂર્યના આથમવાસુધી વનનાં છુપાઈ રહ્યા
