________________
(૧૩૦) तत् श्रुत्वा जन्मतः स्वीय-वृत्तस्मरणदुर्मनाः ॥ વારા સાનિ થતું વન કરવાહવિ . ૧૨ /
અથર–તે સાંભળી છેક જન્મથી પિતાની સ્થિતિ યાદ આવવાથી તે શિવ બ્રાહ્મણ મનમાં ઘણેજ ખેદ પામી ઘરમાં નહિ રહી શકવાથી વનમાં જઈ રડવા લાગ્યો. મે ૧૯ છે . ઘણાનવને સુરવ–સ વી સંજ્ઞા |
ऋषिः कोऽपि किमेवं भो । रोदिषीति तमालपत् ॥ २० ॥
અર્થ –એવી રીતે અત્યંત શેકાતુર ચહેરાવાળા તથા દુઃખના ઘરસરખા તે બ્રાહ્મણને ત્યાં જઈને કેઈક મુનિએ કહ્યું કે, અરે તું રામાટે રેડે છે ? ૨૦ .
स्ववृत्तेऽभिहिते विप्रेणाधिव्याधिमहौषधीं ॥ વાર મુનિદ્રા મા રોકીદિ ધીત | ૨૨ | અર્થ–ત્યારે તે બ્રાહ્મણે પિતાનું વૃતાંત કહ્યાબાદ મુનિ તેની આધિવ્યાધિ દૂર કરવાને મહાન ઔષધિસરખી વાણી બોલ્યા કે, હે ભદ્ર ! તું રડ નહિ અને શૈર્ય રાખ? ર૧ છે
कस्य लक्ष्मी सुताः कस्य । कस्य वेश्मेति चिंतय ॥ तदेति याति चात्माय-मेक एव भवाद्भवं ॥ २२ ॥
અથર–કેની લક્ષ્મી? કોના પુત્રો ? અને કેનું ઘર ? એ સઘઉં તે વિચાર ? આ આત્મા તો એજ એક ભવમાંથી બીજા ભવમાં જાય છે. જે ૨૨ ૫
स्वदृविकूणनाद्वयोनि । द्विचंद्री वीक्ष्यते यथा ॥ तत्तत्साम्यं दधत्यात्मा । स्वमनः कल्पनात्तथा ॥ २३ ॥
અર્થા–પિતાની આંખે સંકોચવાથી આકાશમાં જેમ બે ચંદ્રો દેખાય છે, તેમ પિતાના મનની કલ્પનાથી આત્મા તે તે તુલ્યપણુને ધારણ કરે છે. જે ૨૩ છે
विना जिनाधिपं सर्व-गिनः स्वार्थैकवल्लभाः ॥ यस्तेषु प्रेमसंकल्पः । स कल्पदुभ्रमः स्नुहो ।। २४ ॥ અથર–જિનેશ્વરવિના સર્વે પ્રાણુઓ ફક્ત સ્વાર્થ માંજ લીન
