________________
૧૧
જ્ઞાન માને, ૫'ડિતજી! આ સ'સારમાં દેખાય કંઈ અને હાય. કઈ આ સ્વરૂપને શા માટે ભૂલે છે ?
વળી તેઓ પેાતાના તે મિથ્યા પ્રમાણ જ્ઞાનને સિધ્ધ કરવા જિજ્ઞાસા બતાવી પૂછે છે કે પ્રત્યક્ષાદિથી જણાયેલ લતા અને કપડા આદિ અર્થાંમાં વૈગમ આદિ કાઈ એક નય દ્વારા એક–દેશના મેધ કરાવવા ઈષ્ટ કઇ પ્રક્રિયાથી છે ?”—જેએ મતિકલ્પિત જ્ઞાનમાં પ્રમાણુત્વના આરોપ કરનારા છે, અને તેને જ પ્રમાણ રૂપ સમજનારા છે, તેમાં યથા પ્રમાણતા સાધક સપ્તભંગી જન્ય નયજ્ઞાન સમજવાની શક્તિ હેાતી નથી.
હવે તે સપ્તભગીની ઉત્પત્તિ અને તેનુ સ્વરૂપ યત્કિંચિત્ જણાવિએ છિએ.
જગતના સર્વાં–જીવા ઉપર એકાંત કલ્યાણ કારી ભાવના ના ધારક, તેના સ’ખંધથી તીથ કર નામ-કમની નિકાચના કરી ત્રીજે ભવે, પેાતાનાં સવ–ધનધાતી ( જ્ઞાનાવરણીય, દનાવરણીય, માહનીય અને અંતરાય એ) ચાર કર્મોના સપૂર્ણ ક્ષય કરી સહેજ અન`ત–જ્ઞાન અનંત-દ્દન અનતચારિત્ર અને અનંત–વીય પ્રાપ્ત કરી સર્વજ્ઞ અને સવ દેશી પણે વિચરતા, તે તીર્થંકર નામ કર્મના ઉદયથી જગતના સવ-જીવાના હિતાર્થે મેાક્ષમાર્ગ દેખાડતા પરમાત્માઓએ પ્રકાશ્યું છે કે-જગત કથ་ચિત્ ઉત્પત્તિ, થંચિત થય અને કથંચિત્ ધ્રુવસ્વરૂપવાળુ છે, આ ત્રિપદીના યથાર્થ
