________________
1.
સરળ અકાદમત રમી
છે. એકાંતદષ્ટિએ છીછરા ખાબોચીઆ જેવી છે. કોઈ પણ દૃષ્ટિને ચાતુ લગાડતાં તે અનેકાંત દષ્ટિ બને છે અને જ્યારે અનેકાંત થાય છે ત્યારે તે વિશાળ અને ગંભીર સાગર જેવી બને છે. સમુદ્રના તળીએ જેમ રત્નો છે; સરોવર ઉપર પશુ પક્ષીઓ જેમ. કિલકિલાટ કરે છે, તેના જલનું પાન કરે છે; તેમસ્યાદ્વાદસાગરદષ્ટિ પણ ગુણ-રત્નોને ધારણ કરે છે. અને ગુણીજનો તેના આશ્રયે આવી તેના ગુણામૃતનું પાન કરે છે. આવો સ્યાદ્વાદદષ્ટિનો પ્રભાવ છે, માટે ગુણશે હંમેશાં સ્યાદ્વાદદષ્ટિ ગ્રહણ કરવી, એ જ કહેવાનો આશય છે. ૐ શાંતિઃ
સ્યાદ્વાદમાં સર્વ દૃષ્ટિનું સમાસસ્થાન છે તે ઉપર અધ્યાત્મભાવના
હે આત્મ! આ સંસાર સર્વથા ખારો છે, એવું ન માનતાં, ધર્મ, અર્થ, કામ અને મોક્ષના પુરુષાર્થથી તેને મીઠો કર, કારણ કે વસ્તુમાત્ર અનંત ગુણાત્મક છે. વળી તે આત્મા! તું પરદુઃખભંજનથા કે જેથી તારા આશ્રયે ઘણા દુઃખી જીવો આવી આશ્વાસન મેળવે. વળી જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્રનાં ત્રિરત્નો પ્રાપ્ત કરી ઝવેરી થા, કે જેથી તું સમીપમાં આવનારને તારું જ્ઞાન, દર્શન આદિનું ઝવેરાત આપી શકે.
શબ્દજ્ઞાન અને અપેક્ષાશાન
શબ્દજ્ઞાનમાં જો કે વિચારવાની અગત્ય અવશ્ય ગણાય છે પણ અતિ સહેવાસથી તેમાં મુશ્કેલી જણાતી નથી. જ્ઞાન કે અપેક્ષાજ્ઞાન તો વિચારવાની વધારે મુખ્ય અને વિશેષ અગત્ય રાખે છે એટલે તેમાં વિટતા જણાય તે સ્વાભાવિક છે. પરંતુ શબ્દજ્ઞાન જેમ અભ્યાસ-પરિચયને લીધે સરળ પડે છે એમ અપેક્ષા કિંવા નયોનો પણ જો નિરંતર અભ્યાસ સેવવામાં આવે તો સહજ શમે થોડા સમયમાં તે અપેક્ષા જ્ઞાનગોચર થઈ શકે.
