________________
( ૧૨ )
इदमु चै गरवाचकेन, सस्वानुकम्पया दृब्धम् । तत्त्वार्थाधिगमाख्यं, स्पष्टमुमाखातिना शास्त्रम् ।। ५॥ यस्तत्त्वाधिगमाख्यं, ज्ञास्यति करिष्यते च तत्रोक्तम् । सोऽव्यावाधमुखाख्यं, प्राप्स्यत्यचिरेण परमार्थम् ॥ ६ ॥
જગતપ્રકાશક યશયુક્ત શિવશ્રી નામના વાચકમૂખ્યના પ્રશિ. ધ્ય અને અગ્યાર અંગેની જાણ શ્રી શેષનંદિમુનિના શિષ્ય. ૧ - તથા વાચના લેવાવડે કરીને ( ભણાવનારની અપેક્ષાએ) મુનિમાંડે પવિત્ર મહાવાકક્ષમણ મુંડાદના શિષ્ય, પ્રસિદ્ધ છે ત્તિ જેની અને વાચકાચાર્ય મૂળ છે નામ જેનું તેને શિષ્ય, અર્થત મુપાદના શિષ્યના શિષે. ૨ | સ્વાતિ નામના પિતા અને વાસી છે ગોત્ર જેનું એવી ? મા નામની માતાને પુત્ર, કભીષણ ગોત્રવાળા, ન્યાધિકા ગામમાં ઉત્પન્ન થયેલા અને કુસુમપુર (પાટલીપુત્ર) નામના શ્રેષ્ઠ છે. ગરને વિષે વિચરતા, રૂડે પ્રકારે ગુરૂ પરંપરાએ આવેલ અમૃ અહપ્રવચનને રૂડે પ્રકારે ધારણ કરીને દુ:ખી અને દુરાગમ (એ હિક સુખોપદેશવાળા વચ)થી નષ્ટબુદ્ધિવાળા લેકેને દેખીને. ૩-૪
છેવોની અનુકંપાવડે કરીને ઉચ્ચ નાગરશાખાના વાચક ઉ. માસ્વાતિજીએ આ તવાર્થાધિગમ નામનું શાસ્ત્ર સ્પષ્ટ રીતે રચ્યું. ૫
જે તત્ત્વાર્થીધિગમ નામને શાસ્ત્રને જાણશે અને તેમાં કશા મુજબ કરશે, તે અવ્યાબાધ સુખ (મોક્ષ) નામના પરમાર્થને થોડા વખતમાં પામશે. ૬
---
---
