________________
લોગસ્સ સૂત્ર
૧૦૭ પણ થાય છે, તેથી પ્રસ્તુત ચાર ગાથાના કીર્તનકાળમાં જ અવતરાગભાવથી સંચિત અનાદિ કાળનાં સર્વ भानो क्षय रीने १. वात। सर्वश बने छ. ॥२-3-४॥ अवतरशिs:
कीर्तनं कृत्वा चेतःशुद्ध्यर्थं प्रणिधिमाह - अवतरशिक्षार्थ :
કીર્તન કરીને–ત્રણ ગાથા દ્વારા ચોવીશ તીર્થકરોનું નામથી કીર્તન કરીને, ચિત્તની શુદ્ધિ માટે પ્રણિધાનને કહે છે – भावार्थ :
પૂર્વમાં ત્રણ ગાથા દ્વારા ચોવીશે તીર્થકરોનું નામથી કીર્તન કર્યું, તેનાથી ચિત્ત અત્યંત પવિત્ર બને છે અને તે પવિત્ર થયેલા ચિત્તને જ અતિશય શુદ્ધ કરવા માટે પ્રસ્તુત ગાથાથી પ્રણિધાન કરાય છે. सूत्र:
एवं मए अभिथुआ, विहुअरयमला पहीणजरमरणा ।
चउवीसं पि जिणवरा, तित्थयरा मे पसीयंतु ।।५।। सूत्रार्थ :
આ રીતે મારા વડે સ્તુતિ કરાયેલા ચાલ્યા ગયેલા રજમલવાળા નાશ કરાયેલા જરામરણવાળા થવીશ પણ જિનવર તીર્થકર મારા ઉપર પ્રસન્ન થાવ. પિા ललितविस्तरा :
व्याख्या-एवं अनन्तरोदितेन विधिना, 'मये'त्यात्मनिर्देशमाह, 'अभिष्टुता' इति आभिमुख्येन स्तुता अभिष्टुताः, स्वनामभिः कीर्तिताः इत्यर्थः, किं विशिष्टास्ते विधूतरजोमलाः, तत्र रजश्च मलं च रजोमले विधूते प्रकम्पिते, अनेकार्थत्वाद्धातूनाम् अपनीते रजोमले यैस्ते तथाविधाः, तत्र बध्यमानं कर्म रजोऽभिधीयते, पूर्वबद्धं तु मलमिति, अथवा बद्धं रजः, निकाचितं मलम्; अथवैर्यापथं रजः, सांपरायिकं मलमिति।
यतश्चैवंभूता अत एव प्रक्षीणजरामरणाः, कारणाभावादित्यर्थः, तत्र जरा वयोहानिलक्षणा, मरणं प्राणत्यागलक्षणं, प्रक्षीणे जरामरणे येषां ते तथाविधाः, चतुर्विंशतिरपि, ‘अपि'शब्दादन्येऽपि जिनवराः श्रुतादिजिनप्रधानाः, ते च सामान्यकेवलिनोऽपि भवन्ति, अत आह-'तीर्थकराः' इति, एतत् समानं पूर्वेण, मे=मम, किं? प्रसीदन्तु-प्रसादपरा भवन्तु।
