________________
जैनमतम् ।
११३
. ततस्तयोविच्छेद उनः। तथा हतमोहमहामनः । मोहनीयकर्नादयाद्धिंसाद्यात्मकशास्त्रेभ्योऽपि मुक्तिकांक्षा दिव्यामोहो मोहः । स एव सकलजगदुर्जयत्वेन महामल्ल व महामल्लः । हतो मोहमहामलो येन स तथा । एतेन विशेषणदयेन देवस्थापायापगमातिशयो व्यञ्जितो द्रष्टव्यः, तथा रागद्वेष- 5 महामोहरहितोऽहनेव देव इति ज्ञापितं च । यदुक्तम् ।
रागोऽङ्गनासंगमतोऽनुमेयो देषः द्विषद्दारणहेविगम्यः । मोहः कुवृत्तागमदोषमाध्यो
नो यस्य देवः स स चैवमर्हन् ॥१॥ इति ॥ 10 तथा केवले अन्यज्ञानानपेक्षत्वेनासहाये संपूर्ण वा ज्ञानदर्शने यस्य स तथा। केवलज्ञानकेवलदर्शनात्मको हि भगवान् । करतलकलितामलकफलवट्रव्यपर्याथात्मकं निखिलमनवरतं जगत्वरूपं जानाति पश्यति चेति केवल ज्ञानदर्शने यस्य स तथा । केवलज्ञानदर्शन इति पदं माभिप्रायम्। छद्मस्थस्य हि 15 प्रथमं दर्शनमुत्पद्यते ततो ज्ञानं, केवलिनस्वादौ ज्ञानं ततो दर्शनमिति। तत्र सामान्य विशेषालके सर्वस्मिन्प्रमेये वस्तुनि मामान्यस्योपसर्जनोभावेन विशेषाणां च प्रधानभावेन यवाहक तज्ज्ञानम् । विशेषाणामुपमर्जनोभावेन सामान्यस्य च प्राधान्येन यवाहकं तद्दर्शनम् । एतेन विशेषणेन ज्ञानातिशयः साक्षादुक्को- 20 ऽवगन्तव्यः ॥ तथा सुराः सर्वे देवाः, असुराञ्च दैत्याः । सुरभ देनासुराणां संग्रहणेऽपि पृथगुपादानं लोकरूढ्या ज्ञातव्यम् । ...........-12-----
