________________
१६८४
० निरुपाधिकानावृतचैतन्यं प्रकटनीयम् ०
११/२ प प्रकाशे “एक्केक्के अट्ठाट्ठा सामण्णा हुंति सव्वदव्वाणं” (द्र.स्व.प्र.१५) इति दिगम्बरमतानुसारेण भावनीयम् । ग प्रकृते आध्यात्मिकोपनयस्त्वेवम् - अस्मदीयं चैतन्यं साधारणः गुणः तथापि साम्प्रतं तत् " सोपाधिकं कर्मावृतञ्च । तस्य निरुपाधिकता अनावृतता च सम्पादनीया। परं 'चैतन्यं साधारणगुणत्वाद् गन नक्ष्यति' इति विमृश्य निष्क्रियता नाऽङ्गीकार्या। निजचैतन्यनिरुपाधिकत्वादिसम्पादनमेव चास्माकं शे परमं कर्तव्यम् । ततश्च “निराकारो निराभासो निष्प्रपञ्चो निरञ्जनः। सदानन्दमयो देवः सिद्धो बुद्धो के निरामयः।।” (यो.प्र.२७) इति योगप्रदीपदर्शितं सिद्धस्वरूपमविलम्बेन प्रादुर्भवेत् ।।११/२ ।।
આઠ - આઠ ગુણો રહે છે.” તથા દ્રવ્યસ્વભાવપ્રકાશ ગ્રંથમાં જણાવેલ છે કે “સર્વ દ્રવ્યોની અંદર એક -એક દ્રવ્યમાં આઠ-આઠ સામાન્ય ગુણ હોય છે - આ રીતે દિગંબરમતાનુસાર વિભાવના કરવી.
* નિષ્ક્રિયતાને ખંખેરીએ જ આધ્યાત્મિક ઉપનય :- આપણું ચૈતન્ય સાધારણ ગુણ છે. પણ વર્તમાનમાં તે સોપાધિક છે, આવૃત a છે, કર્મથી આવરાયેલ છે. તેને નિરુપાધિક અને અનાવૃત કરવાનું છે. પરંતુ “ચૈતન્ય સાધારણ ગુણ
છે. કદાપિ નષ્ટ થવાનો નથી' - એમ વિચારી નિષ્ક્રિય બેસી રહેવાનું નથી. આપણા ચૈતન્યને નિરુપાધિક છે અને અનાવૃત કરવું એ જ આપણું પરમ કર્તવ્ય છે. તે કર્તવ્યપાલનથી શીઘ્રતાથી યોગપ્રદીપ ગ્રંથમાં
દર્શાવેલ સિદ્ધસ્વરૂપે પ્રગટ થાય છે. ત્યાં જણાવેલ છે કે “(૧) નિરાકાર, (૨) આભાસશૂન્ય, (૩) નિષ્ઠપંચ, (૪) નિરંજન, (૫) સદાનંદમય, (૬) દિવ્યસ્વરૂપયુક્ત, (૭) કેવલજ્ઞાનાત્મકબોધયુક્ત, (૮) રોગમુક્ત સિદ્ધ ભગવંત છે.” (૧૧/૨)
(લખી રાખો ડાયરીમાં..૪) દુનિયાનો અર્થ બનવા મથતી વાસના વ્યર્થ બનીને જીવન વ્યતીત કરે છે. દુન્વયી દ્રષ્ટિએ વ્યર્થ લાગતી ઉપાસના પરમાત્માનો અર્થ-પરમાર્થ બને છે. બુદ્ધિ ધર્મને આવતીકાલ ઉપર રાખી આજે મજેથી. પાપ કરે છે. કરવા પડતા પાપને પણ આવતીકાલ ઉપર હેલી શ્રદ્ધા આજે મસ્તીથી ધર્મને કરે છે.
1. एकैकस्मिन् अष्टाऽष्टौ सामान्या भवन्ति सर्वद्रव्याणाम् ।।
