________________
१९७] मियं जासे, न य उवेसु मणं करे ॥ १५ ॥ बहु सुणेहिं कन्नेहिं, बहू श्वीहिं पिछइ, न य दिवं सुयं सवं, भिख्खू अक्खाऊमरिदश॥२०॥ सुई वा जश् वादिलं, नलेवेजो वघाइ यं, नय केण उवाएणं, गिहि जोगं समायरे ॥१॥निहाणं रस निज्जूढं, भदगं पावगंतिवा, पुट्ठो वाविय. पुगे वा, लाभाऽलानं न निदिसे ॥२॥ नय जोयणंमि गिछो, चरे उंबं अयंपिरो, अफासुयं न जुजेज्जा, किय मुद्देसिया इमं ॥३॥ संनिहिं च नकुवेज्जा, अणुमायपि संजए, मुहाजीवी थसंबुछो, इविज जग निस्सिए ॥२४॥ खुदवित्तीसु संतुटे, अप्पिडे सुदरे सिया, थासुरुत्तं नगछेद्या, सुच्चाणं जिण सासणं ॥२५॥ कन्नं सोक्खेहिं सदेहिं, पेमेनानिनिवेसए, दारुणं ककसं फासं, काएण अहियासए ॥१६॥खुहं पिवासं इसेज्ज, सी उन्हं यर जयं, अहियासे अंबहिर्ड, देहपुरकं महा फलं ॥ २७॥ अत्थंगयंमिश्राश्चे, पुरवाय अणुग्गए, थाहार माश्य