________________
[१०] वीय सुंदरी, आपणे पूरण प्रेम रे ॥ शी० ॥४॥ तव रायजादो एम भणे, घुमा एम शुं जांखे रे ॥ वयणविरुफ ए बोलतां, कां कुललाजन राखे रे॥ शी० ॥ ५ ॥ हुं पुत्री उग्रसेननी, अने तुं यादवकुलजायो रे ॥ ए निर्मल कुल थापणां, तो केम अकारज थायो रे ॥शी०॥६॥ चित्त चलावी एणि परें, निरखीश जो तुं नारी रे ॥ तो पवनाहत तरुपेरें, थाइश अथिर निरधारी रे ॥शी० ॥७॥ लोग भला जे परिदर्या, ते वली वांजे जेह रे ॥ वमननक्षी कूतर समो, कहीये कुकर्मी तेह रे ॥ शो ॥॥ सरप अंगधक कुलतणा, करे अग्नि प्रवेश रे ॥पण वमियुं विष नवि लिये, जुयो जातिविशेषरे॥शी०॥ ॥ ए॥तिम उत्तमकुल ऊपना, डोमी जोगसंजोगरे ॥ फरि तेहने वांडे नहि, हुवे जो प्राणवियोगरे॥ शी० ॥१० चारित्र किम पालो शके, जो नवि जाये अनिलाष रे॥ सीदातो संककरूपथी, पग पग श्म जिन जोखे रे॥२०॥