________________
( ५६ )
॥ दंडक विस्तरार्थः ॥
॥ शब्दार्थः ॥
सव्वेसि सर्व दंडकोने.
SPE
ऽपि - पण.
जहन्ना - जघन्य (अवगाहना ) साहाविय - स्वाभाविक - ( मूळ शरीरनी. )
अंगुलस्स- अंगुलनो.
ऽसंखसो - असंख्यातमो भाग
कोस - उत्कृष्ट (अवगाहना )
पण सय-पांच सें.
धणू -धनुष्य. नेरइया - नारकजीवो (नी).
नारकनु.
रत्नप्रभामां
शर्कराप्रभामां.
सत्तहत्थ -सात हाथ.
सुरा - देवो (नी).
गाथार्थ :- सर्वे पण दंडकोना स्वाभाविक - ( मूळ शरीरनी जघन्य ( अवगाहना ) अंगुलनो असंख्यातमो भाग ले, अने नारकजीवोनी उत्कृष्ट अवगाहना ५०० धनुष्य तथा देवोनी ७ हाथ प्रमाण छे. (अहिं अवगाहना एटले शरीरनी उंचाई अथवा लंबाइ जाणवी . )
विस्तरार्थः - पूर्व गाथामां पृथ्व्यादि चार जीवोनुं जघ० अने उ० शरीर कथुं, ने हवे आ गाथामां शेष सव्वेसिंपि- सर्व दंडकनुं मात्र जहन्ना एटले जय० साहाविय- मूळ शरीर अंगुलस्सsiसो एटले अंगुलना असंख्यातमा भागनुं के अने उत्कृष्ट शरीर दरेक दंडकमा भिन्न भिन्न छे ते कहे ले.
नेरइया एटले नारक जीवोनुं शरीर उक्कोसा - उत्कृष्टधी पण सयधणू - ५०० धनुष्य हे. अहिं धनुष्यनु प्रमाण ४ हाथनु छे. माटे नारकनु शरीर २००० हाथ एटले ०। कोश जेटलं उच छे. ए पण सामान्यथी कहां अने विशेषतः आ प्रमाणे
जघ०
शरीर,
उ० शरीर
३ हाथ.
।। ध० ६ अं०
७० १ अंगुल.
१५॥ घ० १२ अं०
