________________
प्र०सा०
माष्टी०
लन्डन्न्
॥४८॥
|अ०३
त्रिभुवनसधर्मिकामध्येषणाय समंतात्पुष्पाक्षतं विकिरेत् ।
दृग्शुद्धयादिसमिद्धशक्तिपरमब्रह्मप्रकाशोद्धुरं शब्दब्रह्मशरीरमीरितविपद्यन्मूलमंत्रादिभिः। इंद्रायैरभिराध्यते तदभितो दीमाग्नि सः क्ष्मासने
न्यस्यार्चामि सुभुक्तिदमहब्रह्माईमित्यक्षरम् ॥ ३॥ शब्दब्रह्मावर्जनाय कर्णिकामध्ये पुष्पांजलिं विसृजेत् ।
चिद्रूपं विश्वरूपव्यतिकरितमनायतमानंदसांद्र यत्माक् तैस्तैर्विवतैय॑तदतिपतदुःखसौख्याभिमानैः। कर्मोद्रेकात्तदात्मप्रतिघमलाभदोद्भिननिःसीमतेजः
प्रत्यासीदत्परौजः स्फुरदिह परमब्रह्म यक्षेईमाह्वम् ॥ ४ ॥ परमब्रह्मयज्ञप्रतिज्ञानाय कर्णिकांतः कुसुमांजलिमावपेत् । इति प्रस्तावना ।। |"दृग्शुध्या" इत्यादि कहकर शब्द ब्रह्मके नामसे कर्णिकाके बीचमें पुष्पांजलि क्षेपण करे॥३॥ “चिद्रूपं" इत्यादि पढकर परब्रह्म अर्हतकी पूजाके अभिप्रायसे कर्णिकाकेमध्यमें पुष्पोंको क्षेपण करे ॥४॥" स्वामिन् ” इत्यादि"ओं ह्रीं"इत्यादि बोलकर आह्वानन स्थापन सनिधीकरण
000000