________________
આ ઉમદવુમારની કથા ૦ (૫) (પદ્મલતા અહદાસને કહે છે) : હે સ્વામિ ! મેં આ સર્વ પ્રત્યક્ષ જોયું છે, તેથી મહારૂં સમ્યકત્વ બહુ દ્રઢ થયું છે.' અર્હદાસે પણ “તે સર્વ સત્ય છે એમ જણાવી તેના ઉપર પોતાની શ્રદ્ધા રાખી. બીજી સ્ત્રીઓએ પણ એ ખરું માન્યું. પણ પેલી કુંદલતા તો એવી ને એવી જ રહી. તેણીએ કહ્યું “એમ બને જ નહીં, એ કેવળ જૂઠું છે.”
રાજા, મંત્રી અને ચોર આ સાંભળીને વિચારવા લાગ્યા : “આ દુષ્ટ તો, પાલતાએ પ્રત્યક્ષ જોએલું પણ ખોટું ઠરાવે છે. તેથી રાજાએ તો નિશ્ચય કર્યો કે, “સવાર પડે એટલે તુરત મહારે એણીને ગધેડા ઉપર બેસાડીને નગર બહાર જ કાઢી મૂકવી છે.” ચોરે વિચાર્યું કે, “એ તો દુષ્ટ માણસોનો એવો સ્વભાવ જ હોય છે. કારણ કે, સરખે સરખાનો સમાગમ જોઈને દુર્જન વિનાકારણે કોપ કરે છે. જેવી રીતે આકાશને વિષે નિર્મળ ચંદ્રિકા જોઈને કૂતરા વગર બીજું કોણ ભસે છે ?'
(ઇતિ છઠ્ઠી પશ્રી અને પદ્ધસિંહની કથા.)
વળી અર્હદાસ શ્રેષ્ઠી પોતાની કનકલતા નામની છઠ્ઠી સ્ત્રીને પૂછવા લાગ્યો. “હે પ્રિયે ! તને કેવી રીતે સમકિત પ્રાપ્ત થયું? તે કહે.” તેથી તે કહેવા લાગી :
| ઉમયમાર વીર અવંતી નામે દેશમાં ઉજ્જયિની નામે નગરી છે, તેમાં વનપાલ નામે રાજા રાજય કરતો હતો; તેને મદનવેગા નામની રાણી હતી. વળી તેને ચંદ્રપ્રભ નામનો મંત્રી હતો, તેને સોમા નામની સ્ત્રી હતી. એ જ નગરમાં સમુદ્રદત્ત નામનો શ્રેષ્ઠી વસતો હતો, તેને સાગરદના નામની સ્ત્રી હતી. એ શ્રેષ્ઠીને ઉમય નામે પુત્ર અને જિનદતા નામે પુત્રી હતાં. એ પુત્રી જિનદત્તાનો તેણે કૌશાંબી નગરીના રહેવાસી જિનદત નામના શ્રેષ્ઠ શ્રાવકની સંગાથે વિવાહ કર્યો હતો.
- હવે શ્રેષ્ઠીપુત્ર ઉમય, સાતે વ્યસને પૂરો હતો. તેનાં માતા-પિતા તેને ઘણો નિવારતા, છતાં તે દુર્વ્યસન તજતો નથી. ત્યારે માતા-પિતાએ કહ્યું કે, “લખ્યા લેખ કોણ મિથ્યા કરી શકે છે? જુઓ કે, વિષ્ણુ જેવા પિતા,
