________________
આદિનાથ - શત્રુનાવણી
નિવેદન
(૧૧૦)
જૈન પ્રવચન એટલે રત્નાકર જેમ રત્નાકરમાં નૂતન નૂતન ખનિજ પદાર્થો ઉત્પન્ન થાય છે તેમ વીર પ્રવચનમાં વિવિધ પદાર્થો રત્નો છે. જેમ કે વ્યાકરણ કાવ્ય, કોષ, ચંપ્પુ, નાટક, ઇતિહાસ, સાહિત્ય, જ્યોતિષ, વૈદિક શકુનાવલી અંક ગણીત, અંકરમલ, લગ્નપ્રશ્ન, માતૃકાપ્રશ્ન, વિગેરે વિગેરે. ફક્ત તેને બહાર કાઢવાની ખામીથી તે વસ્તુનો ઉપયોગ સમાજ કરી શકતો નથી, એથી સમાજ વંચીત જ રહે છે. જેના અભાવે અજ્ઞાન લોકો ભૂદેવોનું શરણ લે છે અને એનાથી ભૂદેવો પણ સાચા ખોટા મૂહુદિ કાઢીઆપી વસ્તુપ્રાપ્તિનો હેતુ સંપૂર્ણ સાપે છે આથી એવી કઢંગી સ્થિતિ બને છે કે દીનપ્રતિદીન સમાજમાં ઘટાડાનો સડો પેઠો છે. જો કે આ વિષય પ્રસંગે ચર્ચાશે. પણ અહીંયાતો ફક્ત આ પુસ્તક આવશ્યક સંબન્ધનો જ નિર્દેશ કરવાનો છે.
આ પ્રત “શ્રીમદ્ ચારિત્ર સહ જૈન ગ્રંથ નિધિની પોથીઓને અવલોકતાં મળી આવી છે આ પ્રત હસ્તગત થતાં તેની અંદરની વસ્તુ માટે અમારી ધારણા કોઇ જુદા પ્રકારની હતિ પણ આ પ્રતને ખુલ્લી કરીને દ્રષ્ટિપ્રક્ષેપ કરતા જે વિષયની સમાજમાં ખામી જણાતી હતી તે ખામી અલ્પાંશે આ પ્રતથી પુરાઈ છે એમ “આદિનાથ શુકનાવળી” નામ વાંચતાં માનવું પડયું છે કીન્તુ સખેદની વાત તો એ છે કે આ પુસ્તકના કર્તા કોણ છે ? તે ક્યા સંવતમાં બન્યું ! કઈ સ્થિતિમાંથી કેવી રીતે અવતરણ થયું ? તે સંબન્ધ પુસ્તકમાં બીલકુલ કાંઇ ઉલ્લેખ જ નથી. ફક્ત પ્રત પ્રાન્તે “નૌ થવ” એમ એક મુનિનું નામ છે આ મુનિ કોનિ પાટપરંપરા છે ? અથવા તેઓના ગુરૂ આદિ કોણ છે ? તેનો કાંઈ ખુલ્લાસોજ નથી અસ્તુ,
જો કે આ પ્રત ઘણી અશુદ્ધિથી ભરપુર હતિ તેને સુધારો વધારો કરી આ પુસ્તક સમાજને બહુઉપયોગી થઈ પડશે તેમ ધારી અશુદ્ધિને બનતા પ્રયત્ને દુર કરેલ છે. તે છતાં નીચેના શ્લોકોના ચરણો બહુજ અશુદ્ધ છે જેનો અર્થ કાંઇ પણ ખ્યાલમાં ન આવતો હોવાથી શ્ર્લોકના ચરણો નીચે ટાંકેલ છે.
