________________
G०
| अह-हवे.
सव्वेसिं-सर्वने विषे. पणगाइ-पंचकादि.
समितियं-त्रण संज्ञा. पए-पदने विषे.
भणिस्सामि-कहीश. भयणा-भजना.
विस्तारार्थः-(विगले के०) विकले, एटले विकलेंद्रियने त्रण दंगके एक मनःपर्याप्ति विना बाकीनी (पंचपजत्ती के०) पंचपर्याप्ति, एटले पांच पर्याप्ति होय ए उंगणीशमुंउ पर्याप्तिनुं हार कह्यु,
हवे वीशमुं आहारद्वार कहे छे. ( सव्वेसिं के०) सर्वेषु, एटले सर्वे चोवीशे दंगकोने विषे चार दिशा अने अधोदिशा तथा ऊर्ध्वदिशाए (बहिसियाहार के०) षदिशाहारः, एटले गए दिशानो आहार (होश के०) नवति, एटले होय, परंतु (पणगाइपए के0) पंजकादिपदे, एटले पृथिव्यादिक पांच स्थावरना पदने विषे (जयणा के०) जजना, एटले जजना जाणवी. एने उ दिशानो आहार होये पण, अने न पण होय, केमके लोकने अंते रह्या एवाजे सूक्ष्म पांच स्थावर, ते त्रण दिशानो तथा चार
