________________
श्
तथा बे पर्वतने सात कूटे गुणतां चौद याय, तथा बे
पर्वत व कूटे गुणतां सोल थाय, तथा उंगणचा - लीश पर्वतने नव कूटे गुणतां ३५१ याय, तथा वे पर्वतने गयार कूटे गुणतां बावीश थाय. ए रीते जे जे पर्वतोनी उपर पूर्वे कूटनी संख्या कही बे, ते ते पर्वतोने तेटला कूटे गुणतां यथासंख्याए समसठ सहित चार सें थाय. ए पर्वतो उपर कूट बे, ते कह्यां ॥ १६ ॥ हवे साठ भूमिकुट छे, ते कहे छे.
चतीसं विजएसु, नसदकुमा ठमेरुजंबूमि ॥ य देवकुरा (इं) ए, दरिकुहरिरसदे सही ॥ १७ ॥
गाथा १७ मीना छुटा शब्दना अर्थ.
चडतीस - चोत्रीश विजसु - विजयने विषे
उसह कुडा - रुषभकुट
अट्ठ-आठ.
मेरु- मेरु पर्वत तथा जंबुमि - जंबुवृक्षनां
अठ्ठय-आठ
देवकुराए - देवकुरुमां
हरिकुड - हरिकुट
हरिस्सहे - हरिसहकुट
(सठ्ठी - साठ
