________________
११५
जावाः, एटले जावो ते ( सवेवि के० ) सर्वेऽपि, एटले सर्वे पण (मए के ० ) मया, एटले मारेजीवे (अणंत सोपत्ता के० ) अनंतशः प्राप्ताः, एटलेखनंति वार पाम्या ॥४० | संपइ तुम्ह जत्तस्स, दंरुगपयनमणजग्गदिययस्स || दंगतिय विरयसुखदं, लढु मम दिंतु मुखपयं ॥ ४१ ॥
गाथा ४१ मीना छुटा शब्दना अर्थ.
दंडतिय-त्रण दंड. विरय- विरमंवे करीने.
संप-संप्रति, हमणां
तुम्ह-तमारा.
-
भत्तस्स - भक्तना. दंडगपय-दंडकपद. भ्रमण - भ्रमण करते. भगहिययस्स भग्न थयुं छे हृदय जेनुं. विस्तारार्थ :- माटे हे जिनेश्वरो ! ( संपइ के० ) संप्रति एटले सांप्रत काले हमला ( दंमगपय जमणजग्ग हिययस्स के०) दंकक पदमराजग्नहृदयस्य, एटले
सुलहं-सुलभ.
लहु-शिघ्र.
मम - मूजने. दिंतु आपो | मुक्खपयं-मोक्षपद.
.
