________________
૧૧૬
[૨૮] ઊણુ દોષ (આછા અક્ષરા ખેલીને વંદન કરે તે.) [૨૯] ઉત્તરચૂડ દોષ (છેલ્લું પદ્મ માટેથી ખેલવું તે. અર્થાત્ માટા સાદે - મર્ત્યએણુ વદામિ કહેવું તે.)
[૩૦] મૂક દોષ (મૂંગાની જેમ મનમાં ખેલીને વંદન કરે તે.)
[૩૧] ઝૂર દોષ (સમસ્ત વંદન માટા સાદે ખેલે તે.) [૩૨] ચૂડલિક દોષ (રજોહરણને 'ખાડિયાની જેમ ભમાડીને વંદન કરે તે.)
ઉક્ત એ ૩૨ ઢાષ વદનમાં વજવાના છે.
૨૬મી ગાથામાં— નિર્દોષ વંદન કરવાનું લ.
જે ગુરુમહારાજને [ઉક્ત એ–] મત્રીશ દોષ રહિત દ્વાદશાવતા વંદન કરે છે તે અલ્પકાળમાં મેક્ષ અથવા સ્વર્ગને પામે છે.
૨૭મી ગાથામાં વનથી ઉત્પન્ન થતા છ ગુણનું દ્વાર ચૌદમું
છ ગુણ—
(૧) વિનયાપચાર (વિનયનું આરાધન તે.)
(૨) માનાદિસંગ (અભિમાન વગેરેના વિનાશ તે. ) (૩) ગુરુપૂજા (ગુરુજનની ભક્તિ, )
(૪) તીર્થંકરાજ્ઞાપાલન
( શ્રીજિનેશ્વર આજ્ઞાનું પાલન તે.)
ભગવંતની
