________________
૭ નિર્જરા-તત્ત્વ
ઈસ સબ કર્મ પીસ મેરુ નગ૨ા જઈશ એસે ભયો થિર ધીસ ફેર નહી કંપના કદે હીન પ૨ે એસો પરમ સુકલ ભેદ છેદ સબ ક્રિયા એહી નામ યાકો જંપના પ્રથમ સુકલ એક યોગ તથા તીનહીમે એક જોગ માહે દૂજા ભેદ લેઇ ઠંપના કાય જોગ તીજો ભેદ ચૌથ ભયો જોગ છેદ આતમ ઉમેદ મોષ મહિલ ધરંપના ૪ જૈસે છદમસ્થ કેરો મનોયોગ ધ્યાન કહ્યો તૈસે વિભુ કેવલીકે કાય છેર ધ્યાન ઠરે હૈ વિના મન ધ્યાન કહ્યો પૂરવ પ્રયોગ કરી જૈસે કુંભકારચાક એક વેરે હૈ પીછે હી ફિરત આપ એસે મન કરે થાપ મન રુક ગયો તો હી ધ્યાનરૂપ લેરે હૈ વીતરાગ વૈન એન મિથ્યા નહી કહૈ જૈન એસે વિભુ કેવલિને કર્મ દૂર ગેરે હૈ પ ચોથું પૂર્ણ, હવે અનુપ્રેક્ષાકથન, સવૈયા ૩૧ સા
પાપકે અપથ કેરી નરકમે દુષ પરે સોગકી અગન જરે નાના કષ્ટ પાયો હૈ ગર્ભકે વાસ વસે ભૂત ને પુરીષ ૨સે જમ્મુ પાય ફેર હસે જરા કાલ ખાયો હૈ ફેર હી નિગોદ વસે અંત વિન કાલ ફસે જગમે અભવ્ય લસે અંત નહી આયો હૈ રાજન તે શંક હોત સુષ માન દેષ રોત આતમ અખંડ જોત ધોત ચિત ઠાયો હૈ ૧ હવે લેશ્યાકથન, દોહરા–
પ્રથમ ભેદ દો સુકલમે, તીજા પરમ વખાન, લેશ્યાતીત ચતુર્થ હૈ, એ હી જિનમતવાન ૧ હવે લિંગકથન, સવૈયા એકત્રીસા—
પરીસહા આન પરે ધ્યાન થકી નાહી ચરે ગજ મુનિ જૈસે ષરે મમતાકું છો૨કે દેવમાયા ગીત નૃત મૂઢતા ન હોત ચિત સૂષમ પ્રમાન ગ્યાન ધારે ભ્રમ તોરકે દીષે જો હી નેત્રકો હી સબ હી વિનાસ હોહી નિજ ગુન ટોહી તોહી કહૂં કર જોરકે ઘર નર નાર યાર ધન ધાન ધામ વાર આતમસે ન્યાર ધાર ડાર પાર દોરકે ૧ ઇતિ લિંગ હવે ફલ
દેવ ઇંદ ચંદ છંદ દોનોચર નારવિંદ પૂજન આનંદ છંદ મંગલ પઠતુ હૈ
નાકનાથ રંભાપતિ નાટક વિબુધ રતિ ભયો હે વિમાનપતિ સુષ ન ઘટતુ હૈ હલધર ચક્રધર દામ ધામ વામ ઘર રાત દિન સુષભર કાલયૂં કટતુ હૈ
૩૬૩
જોગ ધાર તપ ઠયે અઘ તોર મોષ ગયે સિદ્ધ વિભુ તેરી જયનામ યું રટતુ હૈ ૧ ઇતિ ફલ.
દોનો સુભધ્યાન ધરે પાપકો ન લેસ કરે તાતે દોનો નહી ભયે કા૨ણ સંસાર કે સંવર નિજ્જર દોય ભાવ તપ દર્દીનો પોય તપ સબ અઘ ખોય ધોય સબ છાર કે યાતે દોનો તપ ભરે જીવ નિજ ચિત ધરે કરમ અંધારે ટારે ગ્યાનદીપ જા૨ કે કરમ કરૂ૨ ભૂર આતમસે કીયે દૂર ધ્યાન કેરે સૂરને તો મારે હૈ પછા૨ કે ૧ હવે આતમ કર્મ ધ્યાન દૃષ્ટાંતકથન–
વસ્ત્ર લોહ મહી વંક મલિન કલંક પંક જલાનલ સૂર નૂર સોધન કરતુ હૈ અંબર ને લોહ મહી આતમસરૂપ કહી કરત કલંક પંક મલિન કહતુ હૈ