________________
श्री चैत्यवंदन भाष्य જૈન ધર્મની આરાધના કરવાની ઈચ્છાવાળા ભવ્ય જીએ આ ગ્રન્થ અવશ્ય ભણવા જેવું છે. બાળ જેવો ઉચ્ચ આગમ-ભાષ્ય-ચૂણિ વિગેરે ન સમજી શકે માટે તપગચ્છના આદ્ય આ. શ્રી જગશ્ચન્દ્ર સૂરિના શિષ્ય આ. શ્રી દેવેન્દ્ર સૂરીશ્વરજીએ ઉપકાર બુદ્ધિથી આ ગ્રન્થ રચે છે.
આ ગ્રન્થમાં બતાવેલ ઉત્તમ આચાર પાલવાથી કર્મ નિર્જરા તથા પરંપરાએ મેક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે. વળી આ ગ્રન્થ આગમ પરંપરા તથા ગુરૂ પરંપરા અનુસાર રચેલ હેવાથી પ્રામાણિક છે. આ હકીકત સમજવા પંચાગીનું સ્વરૂપ સમજવું અત્યંત આવશ્યક છે.
પંચાગીની સમજ :-(૧) સૂત્ર-તીર્થકર કેવળ જ્ઞાન વડે જાણેલા ત્રણ કાળના ભાવેને ઉપદેશ દ્રવ્ય-ક્ષેત્રકાળ અને ભાવ સહિત આપે છે. તે હકીકતે ગણધર ભગવંતે સૂત્રરૂપે ગુંથે છે. ચૌદ પૂર્વીઓ તથા પ્રત્યેક બુદ્ધો જે ગુંથે છે, તે પણ સૂત્ર કહેવાય છે.
અંગ-ઉપાંગે વિગેરે પવિત્ર મૂળ આગમે છે. (૨) નિયુક્તિ–સૂત્ર સાથે સંબંધ ધરાવતા પદાર્થોનું નય-નિક્ષેપાદિ પૂર્વક સૂત્રને સમજાવવું તે. શ્રી ચૌદ પૂર્વધરકૃત પ્રાકૃત ભાષામાં ગાથા બદ્ધ હોય છે.
(૩) ભાષ–સૂત્ર અને નિર્યુક્તિમાં જે ખાશ કહેવાનું હોય, તે સક્ષેપમાં સમજાવે તે.
