________________
परंतु रस्ताखर्च विना अने मार्ग जाण्या विना रस्तो भूली जइशं, तो आपणे घेर केवीरीते जइY?॥८३॥ एनाथी श्रेष्ट तो एज छे के- आपणे बन्ने आपणा कुलथी चालता आवेला बुद्धभाषीत तपने ग्रहण करीए, जेथी उभयलोकमां नित्य समिचीन सुखनी प्राप्ति थाय ॥ ८४ ॥रक्तवस्त्र तो छेज, फक्त मूंडावी लईशुं. अनर्थोनुं कारण एवा घरने आपणे शुं करशुं ?॥ ८५ ॥ आ प्रमाणे विचार करीने हमे बन्नेए पोतानी मेळेज बुधभाषित व्रत ग्रहण करी लीधां, केमके चतुर होय छे तेओ पोतेज धर्मकार्यमा लागी जाय छे, कोईना उपदेशनी जरुर राखता नथी॥ ८६ ॥ ते पछी हमे बने नगरना समुहोथी शोभित आ पृथ्वीमा फरतां फरतां आज आपना आ नगरमा आल्या छीए ॥ १७ ॥ गीधोए टेकराने उपाडवो अने लई नवो वगेरे जे कंई आश्चर्य हमे प्रत्यक्ष जोयां हता, ते आपना आगळ कह्यां ॥ ८८ ॥ आ वचन सांभळीने ब्राह्मणोए कह्यु के हे भाइ ! तमे तपस्वी थइने पण आ प्रमाणे असत्य भाषण केम करो छो ? ॥ ८९ ॥ अमने तो मालम पडे छे के सृष्टि कर्ताए त्रण लोकना असत्यवादिओने एकठा करीनेज तमने बनाव्या छे, केमके - आवा असत्यवादि बीजा कोई पण हमारा जोवामां अथवा सांभळवामां आव्या नथी ॥९० ॥ ब्राह्मणानुं वचन सांभळीने मनोवेग बोल्यो के - हे ब्राह्मणो ! आपनां पुराणोमां शुं आवा जुठां वचन नथी ? अवश्य छे परंतु आ सघळु जगत पारकाना दोषोनेज जुए छे. पोताना दोषने कोई जातुं नथी. जे प्रमाणे चन्द्रमामा कलंक तो सघळा जुए छे, परंतु पोतानी आंखमा नांखेली मेसने कोई पण जोतुं नथी ॥ ९१-९२ ॥ आ सांभलीने वेदाभ्यासिमीमां श्रेष्ट एवा ब्राह्मणोए कयु के - हे भाई ! जो तें हमारा