________________
१११
तेने ब्रह्माजीना गुस्से थवाना सघळा समाचार कह्या, ते ठीकज छे के पोताना दुःखनो नाश करवाने माटे सघळा माणसो उपाय करे छे ॥ ५७ ॥ देवोनी प्रार्थना सांभळीने महादेवजी तेज वखत ब्रह्मानी पासे पहोंच्या अने तेमणे गधेडानुं पांचमुं माधुं कापी लीधुं. ते ठीकज छे, - पारकानो अपकार करवावाळानुं मस्तक कापवामां आवे तो तेमां संदेह शुं छे ? ॥ ५१ ॥ ते पछी ब्रह्माए पण अतिशय क्रोध करीने महादेवजीने. श्राप दीघो के तें जे आ ब्रह्महत्या करीछे, ए कारणथी तारा हाथथी आ शिर कदी पडशे नहि ॥ १२ ॥ त्यारे महादेवजीए लाचार थईने प्रार्थना करी के, हे साधु ! बेशक में ब्रह्महत्या करी, परंतु हवे आप मारापर दया करीने आ श्रापथी छोडावो, त्यारे ब्रह्माए पार्वतीना पतिने (महादेवजीने) कह्युं के, हे शंभु ! आ मारा मस्तकने ज्यारे विष्णु भगवान पोताना रक्तथी सिंचन करशे त्यारे ए मारूं शिर तारा हाथमांथी पडी जशे ! ॥ ५३-५४ ॥ त्यारे महादेवजीए ब्रह्मानी आज्ञा शिरपर धरीने कपालवत अंगीकार कर्यु. खेद छे के सर्वव्यापि प्रपंच देवोथी पण छोडी शकातो नथी ॥ ५५ ॥ ते पछी ब्रह्महत्याने दूर करवाने माटे महादेवजी विष्णुनी पासे गया ते ठीकज छे, के पोताने पवित्र करवाने माटे आ जगतजन कोनो आश्रय करता नथी ! ॥ ५६ ॥ आयां ब्रह्माजी हरणोथी भरेला एक वनमा प्रवेश कर्यो, ते ठीकने के छे तीव्र कामरुपी अग्निथी सन्तप्त पुरुष, चेतना रहित होईने शुं करतोनथी ॥ ५७ ॥ ते वनमां एक रींछणीने रुतुमति जोईने ब्रह्माजी तेनीज साथे रमवा लाग्या. ते उचितज छे के, कामाग्निथी पीडीत माणसाने गधेडी. पण अप्सरा देखाय छे ॥ ५८ ॥ ते रींछणीए गर्भ धारण करीने पूरा
*
