________________
सट्ठिसयपयरणं । इयराणवि उवहासं तमजुत्तं भाय ! कुलपसूयाणं ।
एस पुण कावि अग्गी जं हासं सुद्ध धम्मम्मि ॥ ६१ ॥ [ इतरेषामप्युपहासस्तदयुक्तं भ्रातः ! कुलप्रसूतानाम् ।
एष पुनः कोऽप्यग्निर्यद् हास्यं शुद्धधर्मे ॥ ] ગાથાર્થ : કુલવાનોને બીજાઓનો ઉપહાસ કરવો તે પણ ભાઈ ! અયુક્ત છે. આ
વળી કોઈ અગ્નિ છે જે શુદ્ધધર્મમાં પણ ઉદ્ધત વ ન બોલવારૂપ હાસ્ય છે. इतरेषामपि हास्यार्हाणामुपहासं (? स:) क्रियते, तदयुक्त भ्रातः ! कुलजानाम् । एष पुनः कोऽप्यग्निरिव, स्त्रीत्वं प्राकृतत्वात्, यद् हास्यं शुद्धधर्मेऽप लण्ठोक्तिभणनम् ।। ६१ ॥ भावार्थ : ७५२ मु४५.
दोसो जिणिंदवयणे संतोसो जाण मिच्. पावम्मि । ताणंपि सुद्धहियया परमहियं दाउमिच्छर ॥ ६२ ॥ [ द्वेषो जिनेन्द्रवचने संतोषो येषां मिथ्यात्वपापे ।
तेषामपि शुद्धहृदयाः परमहितं दातुमिच्छन्ति ॥ ] ગાથાર્થ : જેઓને જિનેન્દ્રના વચન ઉપર દ્વેષ છે, મિથ્યાત્વના પાપમાં સંતોષ છે.
તેઓને પણ, શુદ્ધહૃદયવાળા આત્માઓ પરમહિને આપવા ઇચ્છે છે. द्वेषोऽर्हदुक्ते वचने, संतोषस्तुष्टिर्येषां मिथ्यात्वपापे, तत्कारिषु प्रीतिकरणात्; तेषामपि शुद्धहृदयाः परमहितं ज्ञानादिरूपं मुक्तिमार्गे दर्शयितुं दातुं वेच्छन्ति ॥ ६२ ॥
ભાવાર્થઃ અરિહંતના વચનો પર જેને દ્વેષ છે. મિથ્યાત્વ સંબંધી પાપોમાં જેઓને સંતોષ છે તે કરનારાઓને વિષે જેને પ્રીતિ થાય છે તેઓને પણ શુદ્ધહૃદયવાળા મહાત્માઓ જ્ઞાનાદિરૂપ પરમહિતકર મોક્ષમાર્ગ બતાવવા અથવા આપવા ઇચ્છે છે.
अहवा सरलसहावा सुयणा सव्वत्थ हुँति अवियप्पा ।
छडुंतविसभराणवि कुणंति करुणं दुजीहाणं ॥ ६३ ॥ [ अथवा सरलस्वभावाः सुजनाः सर्वत्र भवन्त्यविकल्पाः ।
मुञ्चद्विषभरेष्वपि कुर्वन्ति करुणां द्विजिह्वेषु ॥ ] ગાથાર્થ અથવા તો સરલ સ્વભાવવાળા સુજનો સર્વત્ર અવિકલ્પવાળા હોય છે.
તેઓ વિષના સમૂહને છોડનારાં સર્પો ઉપર પણ કરુણા કરે છે. __अथवा, सरलस्वभावाः सन्तः सर्वत्र भवन्त्यविकल्पास्तुल्यमतयः शत्रौ मित्रे च हितकरणे । अत एव च्छर्दद्विषभराणामुद्गिरद्गरलभाराणामपि कुर्वन्ति करुणां द्विजिह्वानां सर्पाणामसतां चोपरि ।। ६३ ।।