________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भाग:
३१५
जंपइ 'अम्मो ! अज्जं इमस्स सीसं लएमि निवपुरओ । अइगरुयकिलेसायासकारिणो पावकम्मस्स' ॥१४९॥ तं सोउं भणइ इमा "जंपसु मा पुत्त ! एरिसं वयणं । जेण इमो तुम्हाणं असमाणो माउलो होज्जा ॥१५०॥ जम्हा पडिवण्णाऽहं तेण य भगिणी न खंडियं सीलं"। कुमरो वि हु जणणीए भावं नाऊण उवसंतो ॥१५१॥ चितइ देवी वि मणे 'मिलिया कुमरा न अज्ज वि नरिंदो' । एत्थंतरम्मि रयणी पविहाया उग्गओ सूरो ॥१५२॥ तो जणणि घेत्तूणं ते वि हु पविसंति नयरमज्झम्मि । एत्थंतरम्मि सो वि हु पप्फुल्लो चंपओ सहसा ॥१५३॥ तं दट्ठणं राया चिंतइ नणु एस पच्चओ पुण्णो । तहवि हु न मिलइ देवी' इय चितंतस्स ते कुमरा ॥१५॥ पत्ता जणणिसमेआ सा वि निवं पेच्छिऊण सहस त्ति । रोमंचंचियदेहा पणमइ सीसेण नरनाहं ॥१५५॥ राया वि हु परितुट्ठो पडिवत्तिं कुणइ तीए सविसेसं । भणइ य अभग्गसेणो देव ! इमा अम्ह जणणि त्ति ॥१५६।। नंदपुराओ पुव्वं इमेण संखेण अवहिया आसि । एसा पुण धणसेणा पडिवन्ना होइ माइ" त्ति ॥१५७॥ तं सोऊणं राया आणंदपवाहपुण्णतरलच्छो । उच्छंगे ठविऊणं दो वि हु कुमरे इमं भणइ ॥१५८॥ 'हा हा ! पुत्तय ! तुब्मे एत्थ वसंता वि नो मए सम्मं । विण्णाया किंतु मणे संदेहो आसि मे गरुओ' ॥१५९॥ तो पुट्ठा धणसेणा 'कत्थ तुमे पाविया इमे भद्दे ! ?' । तीय वि सव्वं कहियं अभयसिरी तो इमं भणइ ॥१६०॥ 'भगिणि ! तुम चिय धण्णा जीए इमे पालिया गुणविसाला' । जायं च संगमम्मी परोप्परं ताण वरसोक्खं ॥१६॥
१. ला. होई ॥ २. ला. माय ति ॥ ३. ला. तुम्हे ॥
