________________
३०७
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
जाओ य तत्थ पुत्तो बीओ वद्धावणाइ काऊण । सोहणदिणम्मि नामं तस्स कयं पुष्फचूलो त्ति ॥४५॥ एत्थंतरम्मि संखो पत्तो नाइत्तगो विदेसाओ । तेण य देवी दिट्ठा हट्टे पुष्पाणि विकंती ॥४६॥ दट्ठण तस्स रागो जम्मंतरकयनियाणदोसेण । जाओ तत्तो दाउं दो दीणारे इमो भणइ ॥४७॥ 'कल्लं वेलाऊले घेत्तुं पुप्फाणि एज्ज तं भद्दे ?' । सा वि तयं पडिवज्जिय जायपहायम्मि तो तत्थ ॥४८॥ पुप्फाणि अप्पणत्थं जावाऽऽरूढा इमा तहिं वहणे । लोगेण समं ताव य पूरावइ सो तयं वहणं ॥४९॥ धाहावंती देवी हरिया तेणं अणज्जकज्जेणं । रोवइ कलुणसरेणं नवि ठाइ कहिचि तो तेण ॥५०॥ भणिया "सामिणि एवं मा रोवसु कुण पसण्णयं चित्तं । मह उवरि जेण अहं सपरियणो किंकरो तुज्झ ॥५१॥ एयाण अणेगाणं धणकोडीणं विहेहि उवरि करं" । तं सोउं अभयसिरी जंपइ 'भाया तुम मज्झ' ॥५२॥ तो सासंकमणेणं भणिया संखेण 'मा भणसु एवं । सामिणि ! मए समाणं भुंज अणण्णस्समे भोगे' ॥५३॥ देवीए तओ भणियं 'आ पाव ! किमेरिसं असंबद्धं । जंपसि जेणं जायइ कुलम्मि मसिकुच्चयपयाणं' ॥५४॥ तो रुसिय इमो जंपइ 'भंजेमी सीलगव्व तुहमेयं' । इय भणिय ताडणाई हेउं जावु?ई ताव ॥५५॥ सासणदेवी कुद्धा सहसा उप्पाइयाई काऊण । वोलेऊणाऽऽढत्ता तं वहणं नीरनाहम्मि ॥५६॥ तो भयभीओ संखो थीवेसं करिय चलणजुयलम्मि । अभयसिरीए पडिओ 'सरणं सरणं'ति जंपतो ॥५७॥
१. सं.वा.सु. ती तेणं नीया देवी अण' ॥ २. सं.वा.सु. भुंजसु णण्ण ॥
