________________
एवं काहं ति पयंप-माणमुवलद्धसुद्धसम्मत्तं । मोत्तुं सगिहम्मि निवं, जहागयं पडिगओ तियसो राया वि विम्हियमणो, नियनियठाणत्थसुहडकरितुरगं । भवणं देवि च पलो-इऊण चिंतेउमाढत्तो देवाणमहो सत्ती ! तहाविहं दंसिऊण उड्डमरं । तह उवसामं नीयं, जह न मुणइ पेच्छगो वि जणो एवंविहं सुसामत्थ-सुन्दरं सुरभवं सरन्तस्स । माणुस्सएसु किच्चेसु, जीव कह तुज्झ रमइ मई कह वा वि वंतपित्तासुईसु, दुग्गन्धमलविलीणेसु । भोगेसु पडिबन्धो, उप्पज्जइ तुज्झ निल्लज्ज! किं वा खणभंगुररज्ज-विसयवावारचिंतणं मोत्तुं । अणवरयमिमं चिय मोक्ख-हेउभूयं ण पत्थेसि कि होही तं सुदिणं सव्वं संगं जहिं विमोत्तूणं । भिगचारियं चरिस्सामि, सुमुणिपयसेवणासत्तो का होही सा सुनिसा, जीए कंडूयणट्ठया वसभा। घट्टिस्सन्ति ममंऽगं, उस्सग्गट्ठियस्स थाणुं व को वा सो सुमुहुत्तो, होही खलियाईदोसपामुक्कं । आयारप्पमुहमहं, जम्मि सुत्तं पढिस्सामि को वा सा वेला वि हु, होही जीए य पक्खिविस्सामि । देहविणासपसत्ते वि, करुणभरमंथरं दिट्टि कइया व थेवखलिए वि, परुसवयणेहिं बोहिओ सन्तो । हरिसभरनिब्भरंगो, गुरुण सिक्खं गहिस्सामि होही य को स समओ, जम्मि इह-परभवेसु णिरवेक्खो। आराहणमाराहिय, पाणच्चायं करिस्सामि इय संवेगोवगओ राया जा चिन्तए रवी ताव । सविसेसमणिच्चं उव-संसिउं अत्थमणुपत्तो सूरारुणकरपहकर-करंबिओ सहइ तयणु जियलोओ। जयकवलणमणकीणास-चक्खुपहपसररुद्धो व कुणह जणा! अत्तहियं, एस विसप्पइ तमो कयंतो व्व । इय विहगकलयलेणं, कहइ व संझा वियंभंती विहलियदोसावेसो, अवहत्थियतमभरो मुणिजणो व्व। विप्फुरइ पयडमाहप्प-निम्मलो तारयसमूहो कालपरिणामविहडिय-पुव्वदिसासिप्पिसंपुडुल्लसिओ। मुत्ताहलनिउरंबो व्व, सीयकिरणो वि उग्गमइ एवंविह निसिसमए, जाए काउं पओसकिच्चाई। सुहसेज्जाए निसण्णो, नरनाहो चिंतए एवं पुरनगरखेडकब्बड-मडंबगामासमाइणो धण्णा । ते जेस जिणो विहरति, भुवणगुरु सिरिमहावीरो जइ सो भयवं भुवणेक्क-बंधवो एज्ज एत्थ नयरीए । ता पव्वज्जं घेत्तुं, दुक्खाण जलंजलि देमि इय नरवइणो चिन्तागयस्स, निदाए अविरइए व्व । पडिवक्खकोवियाए, चिन्तापसरो पडिनिरुद्धो अह पच्छिमरयणीए, अत्ताणं दुग्गपव्वयसिरम्मि। आरोहियमुत्तमबल-जुएण पुरिसेण सुमिणम्मि दतॄणं नरनाहो, मंगलजयतूरघोसपडिबुद्धो । चिन्तइ परमब्भुदओ, होही धुवमज्ज मह को वि किंतु मम पव्वयारोहणेण, जो वट्टिओ महाभागो। उवयारेण स नज्जइ, परमब्भुदएक्कहेउ त्ति एवं विगप्पमाणस्स, भूमिनाहस्स झत्ति आगंतुं । सिररइयपाणिकमला, पडिहारी भणिउमाढत्ता देव! दुवारे उज्जाण-पालया तुम्ह दंसणट्ठाए । करकलियकुसुममाला, चिट्ठन्ति किमेत्थ कायव्वं रण्णा जंपियमाणेहि, झत्ति तो सा पडिच्छिउं आणं । उज्जाणपालगे लहु, घेत्तुं पत्ता निवसमीवं उज्जाणपालगेहि, कयप्पणामेहिं अप्पिउं कुसुमे। सिरसि विरइयंजलीहि, पयंपियं जयसि तं देव! वद्धाविज्जसि य जओ, तइलोक्कदिवायरो महावीरो। तिहुअणसरपरिसरकुमुय-विब्भमब्भमिरजसपसरो छत्तत्तयपिसुणियसग्ग-मच्चपायालपवरसामित्तो। सालत्तयपरिवेढिय-मणिमयसीहासणासीणो हरिसुद्धरसुरपक्खित्त-पउरकुसुमंजलीहिं अग्घविओ। संसयवुच्छेयसमत्थ-सत्थवित्थरियधम्मकहो सहरिससुरवइकरविहुय-कुमुयहिमगोरचामरुप्पीलो। उम्मिल्लपवरपल्लव-कंकेल्लिपसाहियदियंतो मायंडपयंडपरिप्फुरंत-भामंडलोवहयतिमिरो। सुरपहयदुंदुहीरव-पयडियअप्पडिमरिउविजओ गणणाइक्कन्तसुरासुरिंद-संदोहपणयपयपउमो। सयमेव समोसरिओ, सरणागयवच्छलो भयवं एवं सोच्चा अच्चन्त-पहरिसुप्पण्णबहलपुलयंगो। करकमलनिलीणं पिव, मण्णंतो तिहुयणसिरिपि. सो एस जिणो सुमिणम्मि, जेण आरोहिओ म्हि गिरिसिहरे। संसारपारगामी, भवामि एत्तो त्ति चिन्तन्तो
॥ ३७२॥ ॥ ३७३॥ ।। ३७४॥ ॥३७५॥ ॥३७६ ॥ ॥ ३७७॥ ॥३७८॥ ॥३७९ ॥ ॥ ३८०॥ ॥ ३८१॥ ॥३८२ ॥ ॥ ३८३॥ ॥ ३८४॥ ॥ ३८५॥ ॥ ३८६॥ ॥ ३८७॥ ।। ३८८॥ ॥३८९॥ ॥३९०॥ ॥३९१॥ ॥३९२॥ ॥ ३९३ ॥ ॥ ३९४ ॥ ॥३९५ ॥ ॥ ३९६॥ ॥ ३९७ ॥ ॥ ३९८॥ ॥ ३९९ ॥ ।। ४००॥ ॥ ४०१॥ ॥ ४०२॥ ॥४०३॥ ॥ ४०४॥ ॥ ४०५॥ ॥ ४०६॥ । ४०७॥
૧૨