________________
ब्रह्ममां ढीला पदवीधर पण, जाय नरक ओवारे, हो मुनिवर । शुद्ध आलोयण करें नहि तेहथी, दुःख सहे तिहां भारे हो मु०प्रे० ||२२|| विजातीयनों संग न करजो, साप तणी परे डरजो हो मुनिवर । काम कुटिलनो नाश करीने, अविचल सुखडां वरजो हो मु०प्रे० ||२३|| लघुता ताहरी हती बहु भारी, जाणे बाळ नानकडो हो गुरुवर । गुर्वादिकनी आगे तो दीसे, गौतम गुणनो टुकडो हो गु०प्रे० ||२४||
लघु मुनि पण दूरथी आवे, अभ्युत्थान तुं करतो हो गुरुवर । 'गच्छाधिप हुं छं मोटेरो' एहवुं मान न धरतो हो गु०प्रे० ॥२५॥ ग्रन्थ शोधतां तत्त्व समजवा, आसन नीचुं करतो हो गुरुवर । 'ऊंचे आसन ज्ञान न आवे' एवं एवं तुं भणतो हो गु० प्रे० ||२६|| रचितग्रन्थमां रही क्षतिने, समजी ज्यारे साची हो गुरुवर । भवभ्रमण बीधेला तें तो, क्षमा संघमां याची हो गु० प्रे० ॥२७॥ सहनशीलता वात्सल्य ताहरु, ब्रह्मचर्य विशुद्ध हो गुरुवर । वे वरजो जगत ! जीवनमां, लघुता वळी अद्भूत हो गु० प्रे० ॥२८॥
[५]
(राग - दिलरंजन जिनराजजी, सुमतिनाथ जगस्वामी सलूणा...) प्रेमसूरि गुरुराजजी ! निर्मल आणाधारी सलूणा; परहितचिंता ने वळी, ग्लानसेवा तुज प्यारी सलूणा - प्रेमसूरि० १ निस्पृह ! त्हारो जोटो न दीठो, आकिंचन्य तुज म्होटुं सलूणा; लघु लेखिनी पण नवि राखी, न कहुं हुं कांई खोटुं सलूणा... प्रे० २ विद्या भणीओ पर पुस्तकथी, 'मारुं' करी नवि राख्यं सलूणा; ज्ञानभंडार - उपधि- शिष्योनी, वात हवे हुं शुं भाखुं ? सलूणा... प्रे० ३
--
८२
