________________
(૧૮) याच्यमानं स्वकीयं स्वं निक्षेप्ता यो न यच्छति ॥ भूप आहूय तं मैत्र्यभावेन क्षेपिनं वदेत् ॥ ८ ॥ विवादोऽयं किमन्योन्यं नायं धर्मस्तवोचितः ॥ स्ववंशो लज्यते येन न तत्कुर्वीत बुद्धिमान् ॥ ९॥
થાપણ મૂકનાર થાપણ રાખનાર પાસેથી પોતાનું દ્રવ્ય પાછું માગે અને જ્યારે તે તેને પાછું ન આપે ત્યારે રાજાએ તે ધણીને બોલાવી મિત્ર ભાવનાથી કહેવું કે આ પરસ્પર નકામી તકરાર શું કરવા માટે જોઈએ; આવો ધર્મ તને યોગ્ય નથી. જે કરવાથી પિોતાના વંશને એબ લાગે તેવું કૃત્ય બુદ્ધિમાન પુરૂષ કદિ કરતા નથી.
स्वामिन्मम तु न ह्यस्ति देयतस्य वराटिका ॥ श्रीमद्भिनिश्चयं कृत्वा यथा रोचेत तत्कुरु ॥ १० ॥
હે સ્વામિન! મારે તેની એક કેડી દેવી નથી માટે આપ નિશ્રય કરીને જેમ રૂચે તેમ કરે.
स्वामिकार्यहितोयुक्तैः पुरुषैः साक्ष्यदायिभिः ॥ विजातिभिगूढचरैर्निीयात्सत्यतां द्वयोः ॥ ११ ॥
પછી સ્વામિના હિત કાર્યમાં ઉદ્યોગ વાળા સાક્ષી આપવાને તૈઆર થએલા પુરૂષોથી તથા અન્ય જાતિના છાના બાતમીદારોથી, બેમાંથી ખરો કોણ છે તેને નિર્ણય રાજાએ કરવો. वायुक्तं चेद्वचः सत्यं तदा भूपो यथातथा ॥ પવિત્વ બને તઐ કાતરક્ષમ્ | ર /
