________________
૧૦
માંહી; ૧૮૪
ખાણું. ૧૮૫
મેરે શુદ્ધ ઉપયેગમે, વિઘન ન દીસે કાય; તા. મેરે પરિણામે, હલચલ કાંહસુ હોય; ૧૮૧ મેરે પરિણામ કે વિષે, શુદ્ધ સરૂપકી ચાહ; અતિ આસક્તપણે રહે, નિસદિન એહીજ રાહ. ૧૮૨ એ આસક્તિ મિટાવવા, બ્રહ્મા વિષ્ણુ મહેશ; આફ્રિ કાઇ સમરથ નહીં, તેણે કરી ભય નહી લેશ. ૧૮૩ ઈંદ્રે ધરણેદ્ર, નરેન્દ્ર કા મુજકુ` ભય કછુ નાંહી; યા વિધ શુદ્ધ સરૂપમેં, મગન રહું. ચિત્ત સમરથ એક મહાબળી, માહ સુભટ જગ જાણ; સવી સ ંસારી જીવકું, પાકે ચિડું ગતિ દુષ્ટ માહ ચંડાલકી, પરિણતિ વિષય વિરૂપ; સ ંજમધર મુનિ શ્રેણીગત, ટકે ભવજળ કૂપ. ૧૮૬ મેહ કરમ મહાદુષ્ટક, પ્રથમ થકી પહીછાણુ; જિન વાણી મહા મેગરે, અતિશય કીધ હેરાન. ૧૮૭ જરજરી ભૂત હુઈ ગયા, નાઠા મજસુ દુર; અખ નજીક આવે નહી, દુપે મુજસુ ભૂર. ૧૮૮ તેણે કરી મેં નચિંત હું, અબ મુજ ભય નહી કાય; લેાક પ્રાણી વિશે, મિત્રભાવ મુજ હૈય. ૧૮૯ સુણા સજ્જન પિરવાર તુમ, સભા લેાક સુણા વાત; મરણેકા ભય મુજ નહિ, એહ નિશ્ચે અવદ્યાત. ૧૯૦ અવસરલડી અમ મેં ભયા, નિલય સર્વ પ્રકાર;
ત્રણ
નિઃસ દેહ નિરધાર. ૧૯૧
આત્મ સાધન અમ કરૂ, શુદ્ધ ઉપયાગી પુરૂષ, ભાસે મરણ નજીક; તવ જંજાળ સખ પરિહરી, આપ હાવે નિરભીક. ૧૯૨ એણીવિધ ભાવ વિચારકે, આણુંદમય રહે સાય; આકુળતા કીવિધ નહી, નિરાકુલ થિર હોય. ૧૯૩
