________________
એહવા પ્રભુકું દેખકે, રામ રામ ઉલસંત, -વચન સુધારસ શ્રવણ તે, રૂદય વિવેક વધંત. ૧૬૮
શ્રી જિન દરિશન જેગથી, વાણી ગંગપ્રવાહ; તિથી પાતિક મળ સવે, ધોઈશ અતિ ઉછાહ. ૧૬૯ પવિત્ર થઈ જિન દેવકે, પાસે લેશું દીખ; દુધર તપ અંગીકરૂં, ગ્રહણ આસેવન શીખ. ૧૭૦ ચરણ ધરમ પ્રભાવથી હેશે શુદ્ધ ઉપગ; શુદ્ધાતમકી રમણતા, અદ્દભુત અનુભવ જગ. ૧૭૧ અનુભવ અમૃત પાનમેં, આતમ ભયે લયલીન; ક્ષપક શ્રેણકે સનમુખે, ચઢણ પ્રયાણ તે કીન. ૧૭૨ આરહણ કરી શ્રેણકું, ઘાતી કરમકે નાશ; ઘનઘાતી છેદી કરી, કેવળ જ્ઞાન પ્રકાશ. ૧૭૩ એક સમય ઘણુ કાલકે, સકળ પદારથ જેહ; જાણે દેખે તવથી, સાદિ અનંત અછે. ૧૭૪ એહી પરમ પદ જાણીએ, સો પરમાતમ રૂપ; શાશ્વત પદ થિર એહ છે, ફીર નહીં ભવજળ પ. ૧૭૫ અવિચળ લક્ષમીકે ધણું, એહ શરીર અસાર; તિનકી મમતા કીસ કરે, જ્ઞાનવંત નિરધાર ૧૭૬ સમ્યક્દ્રષ્ટિ આતમા, એણવિધ કરી વિચાર; થિરતા નીજ સ્વભાવમેં, પર૫રિણતિ પરિહાર. ૧૭૭ મુજ કું દેશનું પક્ષમેં, વરતે આણંદ ભાય; જે કદી એહ શરીર, રહેણે કાંઉક થાય ૧૭૮ તે નિજ શુદ્ધ ઉપચાગકે, આરાધન કરૂં સાર; તિન મેં વિઘન દીસે નહીં, સંકલેશકે ચાર. ૧૭૯ જે કદી થિતી પૂરણભઈ, હેયે શરીર કે નાશ; તે પરલોક વિષે કરૂં, શુદ્ધ ઉપયોગ અભ્યાસ. ૧૮૦
