________________
૧૯૮
થિરતા ચિતમેં લાયકે, ભાવના ભાવે એમ; અથિર સંસાર એ કારમે, ઈણશું મુજ નહિં પ્રેમ. ૩પ એહ શરીર શિથિલ હુઆ, શક્તિ હુઈ સબ ખીણ મરણ નજીક અબ જાણીએ, તેણે નહિ હેણ દીન. ૩૬ સાવધાન સબ વાતમેં હુઈ કરૂં આતમ કાજ; કાલ કૃતાંતકું છતકે, વેગે લહું શિવરાજ. ૩૭ રણ ભંભા શ્રવણે સુણી, સુભટવીર જે હેય, તે તતખણ રણમેં ચડે, શત્રુ તે સય. ૩૮ એમ વિચાર હઈડ ધરી, મૂકી સબ જંજાળ, પ્રથમ કુટુંબ પરિવારમું, સમજાવે સુરસાલ. ૩૯ સુણો કુટુંબ પરિવાર સહુ, તુમકું કહું વિચિત્ર એહ શરીર પુદ્ગલ તણો, કેસો ભયે ચરિત્ર. ૪૦. દેખતહી ઉત્પન્ન મયા, દેખત વિલય તે હેય; તિણે કારણે એ શરીરકા, મમત ન કરણ કેય. ૪૧ એહ સંસાર અસારમેં, ભમતાં વાર અનંત; નવ નવ ભવ ધારણ કર્યા, શરીર અનંતાનંત. ૪૨ જન્મ મરણ દેય સાથ છે, છિણ છિણ મરણ તે હોય, મેહ વિકળ એ જીવને, માલમ ના પડે કેય. ૪૩ મેં તે જ્ઞાનદ્રષ્ટિ કરી, જાણું સલ સરૂપ; પાડોશી મેં એહકા, નહીં મારૂં એ રૂપ. ૪૪ મેં તે ચેતન દ્રવ્ય હં, ચિદાનંદ મુજ રૂપ, એ તો પુદ્ગલ પિંડ હે, ભરમ જાલ અંધકૂપ. ૪૫ સડણ પડણ વિદ્ધસણે, એહ પુદ્ગલકે ધર્મ, થિતી પાકે ખિણ નવી રહે, જાણે એહિજ મર્મ. ૪૬
