________________
૧૪૪
ગાથાથ–રે આત્મન ! બેધ પામ. મેહ ન કર. રે પાપ! પ્રમાદ ન કર. રે અજાણ! પરલેકમાં ભારે દુઃખનું ભાજન શામાટે થાય છે? बुज्झसु रे जीव तुम, मा मुज्झसु जिणमय मि नाऊणं । जम्हा पुणरवि एसा, सामग्गी दुल्लहा जीव ॥ ९२ ॥
ગાથાથે–રે જીવ, બેધ પામ, જિનમત જાણીને મેહ ન પામ, કારણ કે હે જીવ, આ સામગ્રી ફરીને મળવી દુર્લભ છે. दुलहा पुण जिणधम्मा, तुम पमायायरो सुहेसीय । दुसहं च नरयदुक्ख, कह होहिसि तं न याणामो ॥ ९३ ॥
ગાથા –જિનધર્મની પુનઃ પ્રાપ્તિ દુર્લભ છે તું પ્રમાદી અને સુખને અભિલાષી છે; નરક દુઃખ દુસહ છે. તારું શું થશે તે અમે નથી જાણતા. अथिरेण थिरो समलेण, निम्मला परवसेण साहीणा। देहेण जइ विढप्पइ, धम्मा ता किं न पजत्तं ॥ ९४ ॥
ગાથાર્થ અસ્થિર, મલિન અને પરાધીન દેહથી જે સ્થિર, નિર્મળ અને સ્વાધીન ધર્મ ઉપાર્જન થઈ શકે છે તે તને શું પ્રાપ્ત નથી થયું? जह चिंतामणिरयणं, सुलहं न हु होइ तुच्छविहवाणं। गुणविहववजियाणं, जियाण तह धम्मरयणपि ॥ ९५॥