________________
૧૪૩
नियकम्मपवणचलिओ, जीवा संसारकाणणे घेारे ।
का का विडंबनाओ, न पावए दुसहदुक्खाओ ॥ ७९ ॥
=
ગાથા: ઘાર સંસાર અટવીમાં સ્વકમ રૂપી પવનથી ચલિત થયેલા જીવ અસહ્ય વેદના યુક્ત ઈ કઈ વિટ”અણુાએ પામતા નથી ?
सिसिमि सीयलानिललहरिसहस्सेहि भिन्नघणदेहे। । તિયિત્તળમિ ડરો, અનંતમા ના મળ્યુત્તો ॥ ૮૦ ॥ गिम्हायवसंतत्तो, sरणे छुहिओ पिवासिओ बहुसा । संपत्ती तिरिय भवे, मरणदुहं बहु बिसूर तो ॥ ८१ ॥ वासासु रण्णमज्ज्ञे, गिरिनिज्झरणोदगेहि वज्झता । સીયાનિતવિકો, મોત્તિ ત્તિસ્થિત્તળે વહુ। ।। ૮૨ II एवं तिरियभवेसु, की संता दुक्ख सयसहस्सेहिं । મિત્રો ગળતત્તા, લીયા મીસળમવાળો ॥ ૮૩ ॥
ગાથા :—તિય ચભવે અરણ્યમાં, શશીર ઋતુના શીતલપવનના હજારે સુસવાટાથી તારા પુષ્ટ દેહ ના ભેદાયેા છે અને અનંતવાર તુ' મૃત્યુને પ્રાપ્ત થયા છે.
તિય ચભવે અરણ્યમાં ગ્રીષ્મ ઋતુના તાપથી અત્યંત તપેલા અનેકવાર ક્ષુધા તથા તૃષા વાળા તુ' ઘણેાજ ખેદ પામતે મરણુદુઃખ પામ્યા છે.
તિય ચભવે અટવીમાં વર્ષા ઋતુમાં ગિરિનિ રણાના
